assembler€86ˆ
0

20 2. Mikroprocesory 8086/8088

Znacznik kierunku DF jest wykorzystywany przy wykonywaniu działań na łańcuchach (ciągach słów). Jeżeli ma wartość 1, to przetwarzanie łańcuchów odbywa się przy rosnących adresach, jeżeli jest równy 0 - przy malejących adresach (zob. p.7.3).

2.5. Organizacja pamięci operacyjnej

Jak już wspomniano procesory 8086/8088 zawierajÄ… 20 linii adresowych, co umożliwia zaadresowanie do 1 MB (2²⁰ = 1 048 576) pamiÄ™ci operacyjnej. Mimo 16-bitowej organizacji (a dla 8086 także 16-bitowej zewnÄ™trznej magistrali danych) pamięć ma organizacjÄ™ bajtowÄ…. Dla procesora 8088 z 8-bilowÄ… magistralÄ… danych taka organizacja pamiÄ™ci jest korzystna - pamięć o pojemnoÅ›ci 1 MB stanowi ciÄ…gÅ‚y obszar wybierany liniami adresowymi A0-A19. DostÄ™p do 16-bitowego sÅ‚owa jest zwiÄ…zany z koniecznoÅ›ciÄ… wykonania dwóch cykli pamiÄ™ci. W przypadku procesora 8086 pamięć jest podzielona fizycznie na dwa bloki, każdy o pojemnoÅ›ci maksymalnie 512 KB (0,5 MB). Jeden blok (ang. lower bank ) jest przyÅ‚Ä…czony do mniej znaczÄ…cego bajtu linii danych (D0-D7) i jest adresowany liniami A1-A19. Blok ten jest wybierany wówczas, gdy bit adresu A0 jest równy zero, czyli dla wszystkich adresów parzystych (ang. even ). Drugi blok (ang. upper bank ) jest przyÅ‚Ä…czony do linii danych D8-D15 i obejmuje wszystkie adresy nieparzyste (ang. odd ). Jest on wybierany sygnaÅ‚em sterujÄ…cym BHE’ (ang. bus high enable ) i podobnie jak pierwszy blok, adresowany liniami A1-A19. Na rysunku 2.5 przedstawiono schematycznie opisany sposób adresowania. Jeżeli BHE’ = 1, to jest zrealizowany dostÄ™p do bloku pamiÄ™ci z adresami nieparzystymi. Tak wiÄ™c procesor może mieć dostÄ™p do

-    mniej i bardziej znaczÄ…cego bajtu 16-bitowego sÅ‚owa z parzystym adresem pierwszego bajtu (A0 = 0, BHE’ = 0),

-    mniej znaczÄ…cego bajtu 16-bitowego sÅ‚owa z nieparzystym adresem lub pojedynczego bajtu z adresem nieparzystym (A0 = 1, BHE' = 0),

-    bardziej znaczÄ…cego bajtu 16-bitowego sÅ‚owa z nieparzystym adresem lub pojedynczego bajtu z adresem nieparzystym (A0 = 0, BNE’ = 1).

Adresy

2.5. Organizacja pamięci operacyjnej

Z powyższego wynika, żc dostÄ™p do 16-bitowego sÅ‚owa w je< możliwy tylko wtedy, kiedy mniej znaczÄ…cy bajt jest pod parzystym adresem, a bardziej znaczÄ…cy pod adresem nastÄ™pnym (nieparzystym). Jeżeli sÅ‚owo rozpoczyna siÄ™ od adresu nieparzystego, to procesor 8086 mimo swojej 16-bitowej magistrali danych potrzebuje dwóch cykli dostÄ™pu do pamiÄ™ci. Jeżeli zatem przetwarzanie słów dwubajtowych w programie ma odbywać siÄ™ z maksymalnÄ… szybkoÅ›ciÄ…, to należy pamiÄ™tać o tym, aby pierwszy bajt sÅ‚owa byÅ‚ umieszczony pod parzystym adresem.

Rozkazy procesorów 8086/8088 umożliwiajÄ… przetwarzanie danych o dÅ‚ugoÅ›ci 8 bitów (bajt), 16 bitów (sÅ‚owo) oraz 32 bitów (podwójne sÅ‚owo). Na rysunku 2.6 przedstawiono sposób zapamiÄ™tania danych w pamiÄ™ci operacyjnej. Podobnie jak w in-

SÅ‚owo

Bardziej znaczÄ…cy bajt Mniej znaczÄ…cy bajt

â–¡

SÅ‚owo

Mniej znaczÄ…cy bajt

Bardziej znaczÄ…cy bajt

Większe adresy

Podwójne słowo

Najbardziej znaczÄ…cy bajt

Najmniej znaczÄ…cy bajt

Podwójne słowo

Rys. 2.6. Dane w pamięci operacyjnej

Najmniej znaczÄ…cy bajt

Najbardziej znaczÄ…cy bajt

Większe adresy

nych mikroprocesorach firmy Intel obowiÄ…zuje reguÅ‚a, żc najmniej znaczÄ…cy bajt danej znajduje siÄ™ pod adresem wskazanym jako adres caÅ‚ej danej, natomiast kolejne, bardziej znaczÄ…ce bajty pod nastÄ™pnymi starszymi adresami.

Segmenty pamięci operacyjnej

Pamięć operacyjna mikroprocesorów 8086/8088 jest podzielona na pewną liczbę logicznych segmentów definiowanych przez użytkownika. Segment jest to ciągły obszar (blok logiczny) pamięci operacyjnej o wielkości nic większej niż. 64 KB. Każdy segment