Szybki rozwój technologii wytwarzania elementów o wielkim stopniu scalania (VLSI) powoduje pojawianie się na rynku światowym coraz to nowszych typów mikroprocesorów, znacznie przewyższających swoimi możliwościami poprzednie rozwiązania. Ograniczając się jedynie do firmy Intel - która obok Motoroli przoduje w tej dziedzinie - należy wspomnieć o kolejnych po 8086 i 8088 typach mikroprocesorów, a mianowicie 16-bitowych 80186/80188, 80286 oraz 32-bitowych 80386. Firma Intel do wyżej wymienionych mikroprocesorów oferuje odpowiednie koprocesory arytmetyczne o symbolach: 8087, 80287 i 80387.
Mikroprocesor 80286, stał się popularny (także w kraju) ze względu na stosowanie go w mikrokomputerach osobistych zgodnych z IBM AT, jak również w dwóch modelach nowego systemu PS/2 (Personal System 2) opracowanego przez IBM.
Mikroprocesory 80186/80188 są rozwinięciem procesorów 8086/8088. Z punktu widzenia programisty niewiele różnią się od swych poprzedników. Organizacja pamięci, sposób uzyskiwania fizycznego adresu komórki pamięci (16-bitowy adres segmentu oraz 16-bitowy adres względem jego początku), a także maksymalna przestrzeń adresowa wynosząca 1 MB są jednakowe dla obu typów mikroprocesorów. Zbiór rozkazów pokrywa dokładnie zbiór rozkazów procesorów 8086 i 8088, zawiera jednak kilka uzupełnień (zob. p. 5.3). Dodatkowe rozkazy nie mają jednak większego znaczenia w programach użytkowych przygotowywanych dla mikrokomputerów osobistych klasy IBM PC/XT, bowiem stosowanie ich wykluczyłoby z kręgu odbiorców tych programów, użytkowników pracujących z procesorem 8086. Mikroprocesory 80186/80188 różnią się znacznie od swych poprzedników wewnętrzną budową logiczną. Wiele układów scalonych współpracujących z mikroprocesorami 8086/8088, włączono do wnętrza mikroprocesora 80186 i 80188. Są to: generator (zegar), układy czasowe (liczniki), sterownik przerwań i sterownik DMA. Według oferty producenta mikroprocesor
3.2. Mikroprocesor 80286
S()l86 jest ponadto dwukrotnie szybszy niż 8086. Mikrokomputery osobiste, zgodne / IBM PC/XT, np. Tandy 2000, pracują z tym ulepszonym 16-bitowym mikroprocesorem.
Mikroprocesor 80286 należy do nowej klasy mikroprocesorów 16-bitowych. Swoją popularność zawdzięcza w dużej mierze firmie IBM, która zastosowała go w kolejnym modelu mikrokomputera osobistego IBM AT. Cechy charakterystyczne mikroprocesora 80286 różniące go od innych mikroprocesorów i dające użytkownikowi całkowicie nowe możliwości są następujące
- architektura procesora ukierunkowana na pracę w systemach wielodostępnych
i wielozadaniowych, f1 , lidâ– Hfi3c
- możliwość pracy w dwóch trybach - adresowania rzeczywistego (ang. real address modę ) oraz wirtualnego (ang. protected virtual address modę ).
W pierwszym trybie, adresowania rzeczywistego, mikroprocesor 80286 ma możliwość adresowania fizycznej pamięci operacyjnej o pojemności do 1 MB i w zakresie wynikowego kodu programu jest w pełni zgodny z mikroprocesorami 80186 i 8086. W trybie drugim, adresowania wirtualnego, możliwość adresowania pamięci fizycznej wynosi do 16 MB, natomiast pamięci wirtualnej do 1 GB (gigabajt). W tym trybie istnieje jedynie zgodność z procesorami 80186 i 8086 na poziomie programów źródłowych, co oznacza, że muszą być one ponownie tłumaczone przy wykorzystaniu translatorów przygotowanych dla mikroprocesora 80286. Zarządzanie adresowaniem tej trudnej do wyobrażenia przestrzeni adresowej jest realizowane przez specjalny wewnętrzy układ MMU (ang. memory management unit). Trzeba w tym miejscu podkreślić, że mimo iż procesor 80286 pojawił się na rynku już w roku 1983, a mikrokomputer IBM AT z tym procesorem w roku 1984, to jednak do chwili obecnej jest on wykorzystywany głównie w trybie adresowania rzeczywistego. Powód jest prosty -w tym 'lepszym trybie wszystkie programy pracujące pod kontrolą popularnych systemów operacyjnych PC/MS-DOS 2.xx i 3.xx nie mogą funkcjonować. Dopiero nowy system operacyjny firmy Microsoft OS/2 (Operating System 2) przygotowany z myślą 0 systemie PS/2 wykorzystuje w pełni możliwości procesora 80286.
Praca w trybie adresowania wirtualnego
Mikroprocesor 80286 pracujący w trybie adresowania wirtualnego ma wiele możliwości ułatwiających konstruowanie systemów wielodostępnych i wielozadaniowych. Są to
kontrola integralności danych (np. przy wymianie danych między pamięcią opcracyj-n3 a masową, ochrona przed własnymi oraz cudzymi błędami programowymi),
~ automatyczny test pamięci,
lepsze wykorzystanie pamięci (rzadko używane moduły programowe składowane w pamięci masowej),
" dostępność dużej, wirtualnej pamięci dla każdego programu,