Wymagania dotyczące parazytologicznego lub ogólnego makro i mikroskopowego
badania kału
1. Wystarczająca ilość - około 1/3 standardowego pojemniczka (gdy kał wypełnia szczelnie pojemniczek, ulega fermentacji co wpływa negatywnie na wynik badania).
2. Zaleca się pobranie niewielkich ilości kału z kilku miejsc w tym z miejsc zmienionych np. krew, śluz.
3. W przypadku podejrzenia np. o lambliozę, tasiemczyce, zarażenie glistą ludzką lub włosogłówką można do laboratorium dostarczyć kał pobrany dnia poprzedniego.
4. W przypadku biegunki u pacjenta po powrocie z kraju strefy tropikalnej (podejrzenie pełzakowicy), badanie powinno być wykonane do godziny po wydaleniu kału, gdyż w kale mogą być trofozoity Entamoeba histolytica, które szybko giną. Laboratorium musi otrzymać właściwą informację i może w tym przypadku zlecić dodatkowe wymagania.
5. Wydalone z kałem twory sugerujące pacjentowi pasożyty (np. człony tasiemca, glistę), powinny być wyizolowane do pojemniczka z niewielką ilością wody i dostarczone do laboratorium (można dnia następnego).
6. W przypadku tasiemczycy T. saginata lub T. solium dostarczenie członów do laboratorium jest konieczne nie tylko w celu określenia gatunku tasiemca, ale także w celu wykrycia tasiemczycy , gdyż jaja tych pasożytów w kale wykrywa się dość rzadko.
7. W badaniu kału rzadko wykrywa się jaja owsika, jest to możliwe tylko przy intensywnym zarażeniu. W diagnozowaniu owsicy zaleca się wykonanie wymazów z okolicy odbytu.
8. Pomimo, że badanie parazytologiczne wykonuje się wielokierunkowo, zalecane jest dostarczenie skierowania od lekarza, które powinno zawierać ważne dla laboratorium wskazówki: charakterystyczne objawy np. wielkość eozynofilii, biegunka po powrocie z tropiku lub inne istotne informacje.
9. Uważa się, że jednorazowe badanie parazytologiczne rzadko jest wystarczające. Przyjęto badanie trzykrotne. W przypadku podejrzenia o zarażenie robakami raczej codziennie, a pierwotniakami np. Giardia lamblia raczej co kilka dni.