Bakterie wprowadzone do płynnej pożywki, a następnie inkubowanc w odpowiednich warunkach będą się dzieliły do momentu, gdy którykolwiek z niezbędnych składników zostanie wyczerpany i stanie się czynnikiem limitującym wzrost. Jeżeli w ciągu tego czasu nie będą dodawane żadne składniki odżywcze ani nie będą usuwane szkodliwe produkty metabolizmu powstanie układ zamknięty, w którym wzrost mikroorgnanizmów nazywa się hodowlą okresową (statyczną) i podlega on takim samym prawom jak wzrost organizmu wielokomórkowego (genetycznie ograniczenia wzrostu).
W hodowlach okresowych wyróżniamy kilka faz wzrostu: fazę zastoju (lag faza), fazę logarytmiczną lub wykładniczą, fazę stacjonarną i fazę zamierania (rys. 1)
Rys. I. Krzywa wzrostu bakterii w hodowli okresowej.
■ Fasa zastoju (lag -faza) obejmuje okres od momentu zaszczepienia do momentu ustalenia, maksymalnej szybkości podziałów. Czas fazy zastoju zależy od ..historii'" hodowli użytej jako inokulum, jej wieku, oraz składu i stopnia dostosowania nowej pożywki.
Faza zastoju jest ważnym parametrem do oceny właściwości organizmu i optymalizacji podłoża. Czas trwania fazy zastoju Tj jest czasem obliczonym z różnicy między punktem czasowym tr. w którym hodowla osiąga pewną gęstość x,, a czasem t,. po którym hodowla osiągnęłaby tę samą gęstość, gdyby rosła wykładniczo od razu tj. od momentu zaszczepienia.
gdzie:
Ti - czas zastoju lag-fazy. t, - wzrost rzeczywisty, t, - wzrost idealny, p stała szybkości wzrostu
Ponieważ parametr T i jest brany pod uwagę tylko wówczas, gdy porównuje się dwie hodowle o tej samej szy bkości wzrostu logary tmicznego, długość fazy zastoju nie jest zwy kle mierzona czasem absolutnym, lecz. czasem fizjologicznym (czasem generacji g). Różnica między wzrostem obserwowanym - rzeczywistym a w zrostem idealnym może być wyrażona wielokrotnością czasów generacji i wynosi L~ 1) v. Dlatego też wartość L określa, o ile czasów generacji hodowla rzeczywista jest opóźniona w stosunku do hodow li idealnej, która w całym swoim przebiegu roslaby / szybkością wykładniczą. Wartości L służą do porównywania danych dotyczący ch wpływu na wzrost różnych składników odżywczych, inhibitorów i warunków środowiskowych.