budowa pręcika i mikrosporogeneza

Budowa pręcika i mikrosporogeneza

Pręcik jest zwykle zbudowany z pylnika i nitki pręcikowej. W pylniku znajdują się cztery komory pyłkowe połączone łącznikiem, w którym znajduje się wiązka przewodząca*. Początkowo pylnik młodego pręcika jest zbudowany z komórek merys-tematycznych. Stopniowo ulegają one zróżnicowaniu. Najwcześniej w narożach pylnika kształtują się komory pyłkowe, a z komórek archesporialnych w drodze mitozy powstają mejocyty będące komórkami macierzystymi pyłku. Te z kolei po mejozie wytwarzają haploidalne mikrospory nazywane jednokomórkowymi ziarnami pyłku.

nitka pręcików?

Budowa pręcika rośliny okrytonasiennej: wygląd ogólny (A), pylnik w przekroju poprzecznym (B)

łącznik

pylnik

komory

pyłkowe

epidermą

łącznik z wiązką przewodzącą

dojrzałe ziarna pyłku

- tapetum

komórki macierzyste pyłku

Przekrój poprzeczny przez młody (A) oraz dojrzały (B) pylnik

Równocześnie z tworzeniem ziaren pyłku postępuje różnicowanie się innych części pylnika. W rezultacie, w jego części centralnej powstaje łącznik z wiązką przewodzącą substancje odżywcze. W ścianie pylnika, pod epidermą, wyodrębnia się między innymi warstwa komórek włóknistych (mechanicznych), która wzmacnia pylnik, a także służy do otwierania się komór pyłkowych. Zazwyczaj pod tą warstwą leżą 1-3 warstwy pośrednie. Najbardziej wewnętrzną jest warstwa wyścielająca (tapetum), której komórki biorą udział w odżywianiu komórek archesporu, a następnie ziaren pyłku.

Czytelnik może się również spotkać z innym nazewnictwem dotyczącym budowy pręcika: jego części to główka i nitka pręcikowa; główka składa się z dwóch pylników, a w każdym pylniku znajdują się dwa woreczki pyłkowe.