CCF20100608037

*

Przy użyciu każdej z tablic powinien być obliczony poziom naprężeń w stali na podstaw,ie przekroju zarysowanego pod odpowiednią kombinacją obciążeń.

Przy braku szczególnych wymagań (jak na przykład wymagania

wodoszczelności), obliczeniowa graniczna szerokość rozwarcia rysy

^wniax w elementach żelbetowych może być ograniczona do 0.3 mm ftf    ^N

we wszystkich warunkach klas ekspozycji, pod działaniem quasi-    wmm

-stałej kombinacji obciążeń. Przy braku szczególnych wymagań co

\

do wyglądu, ta'granica może być złagodzona do 0.4 mm dla klas

ekspozycji X0 i XC1.    ^N    * m*** j

W konstrukcjach poddanych- zginaniu bez znaczących sil rozciągających, specjalne środki^rantcrenia rys nie sa niezbędne, gdy całkowita wysokość elementu nie przekracza 200 mm.

/

Tablica 10.1. Maksymalne średnice prętów do ograniczenia rys

Naprężenie w stali (MPa)	Maksymalna średnica prętów (mm) dła maks. szerokości rysy
	0.4 mm	03 mm	0.2 mm
160	40	32	25
200	32	‘ 25	16
240	20	16	12
280	16 -	12 '	8
320	12	10	6
360	10	8	5
400	8	6	4
450	6	5	-

Tablica 10.2. Maksymalny odstęp prętów do ograniczenia rys

Naprężenie w stali (MPa)	Maksymalny rozstaw prętów (mm) dla maks. szerokości rysy
	0.4 mm	03 mm	0.2 mm
160	300	300	200
200	300	250	150
240	250	200	100
280	200	150	50
320	150	100	-
360	100	50	-

10.3. Minimalne pole przekroju zbrojenia głównego

Jeśli wymagane jest sprawdzenie zarysowania, minimalne pole zbrojenia w strefach rozciąganych powinno być obliczane dla każdej części (np. pólek, środników itp.) według wzoru:

Ktfct.effA_ct/^as

gdzie: k.

fcl.e.

współczynnik zależny pd rozkładu naprężeń w przekroju w chwili bezpośrednio poprzedzającej zarysowanie oraz od zmiany ramienia sil wewnętrznych w wyniku zaryso

wania;

0.4 dla czystego

k_r = 1.0 dla czystego rozciągania i k^_ zginania;

k -

współczynnik zależny od wpływu nierównomiernych, samozrównoważonych naprężeń, które prowadzą do zmniejszenia sil od odkształceń wymuszonych; k = 1,0 dla środników o wysokości h ś 300 mm i pólek o szerokości mniejszej niż 300 mm; k = 0,65 dla środników o wysokości Kt 800 mm i pólek o szerokości większej niż 800 mm; wartości pośrednie można interpolować;

wartość średnia wytrzymałości betonu na rozciąganie w chwili, w której oczekuje się, że odpowiednio do wieku betonu t powstaną rysy; przyjmuje się, że/_cf ^=/_c,_m (patrz Tablica 3.1);    .

pole przekroju strefy rozciąganej betonu; za strefę rozciąganą uważa się tu tę część przekroju, która według obli-czeń jest rozciągana tuż przed pojawieniem sie pierwszej

tysy;

wartość bezwzględna maksymalnego dopuszczalnego naprężenia w zbrojeniu, które powstaje natychmiast po pojawieniu się rysy. Wartość ta powinna być wybrana z uwzględnieniem średnicy prętów i ich odstępu, według wskazań Tablic 10.1 i 10.2