Centralny Okręg Przemysłowy (COP)1

CENTRALNY OKRĘG PRZEMYSŁOWY (COP).

Rozpoczęcie budowy COP - 1937 r.

Planowane wydatki - 3 mld zł. (rząd - 800 min zł).

COP obejmował: wschodnią część województwa kieleckiego, południową

-    lubelskiego, wschodnią - krakowskiego i zachodnią - lwowskiego. Teren COP stanowił blisko 15,4% ogólnej powierzchni kraju i zamieszkiwany był przez 18% (około 6 min) ogółu ludności kraju. Centrum COP stanowił Sandomierz. Poza nim w ramach COP znajdowało się 94 miast i miasteczek min: Lublin, Radom, Kielce, Przemyśl, Tarnów, Nowy Sącz, Ostrowiec Świętokrzyski, Chełm, Zamość.

O wyborze tego obszaru zadecydowały względy: wojskowe, demograficzne, go spodarcze.

COP podzielono na 3 regiony: kielecki - tzw. A - surowcowy, lubelski - tzw. B - aprowizacyjny, sandomierski - tzw. C - przemysłu przetwórczego.

W ramach COP podjęto budowę wielu zakładów przemysłowych:

-    elektrownie w: Rożnowie (wodna), Stalowej Woli (cieplna, na potrzeby powstającego tam kombinatu), Myczkowcach (wodna).

-    rozbudowano linie przemysłowe wysokiego napięcia, system gazociągów,

-    przemysł ciężki (Stalowa Wola - huta żelaza i stalownia, huta aluminium, fabryka broni),

-    przemysł zbrojeniowy (Radom, Starachowice),

-    przemysł chemiczny (Niedomice - wytwórnia celulozy, Dębica - kombinat sztucznego kauczuku oraz opon),

-    inne: (Rzeszów - fabryka silników, obrabiarek, reflektorów, Mielec - fabryka samolotów, Lublin - fabryka samochodów ciężarowych).

Większość inwestycji nie ukończono do 1939 r., wydatkowano 400 min zł.