7
• Niektórzy autorzy zalecają wyciąg na pętli Glissona. Chory sam reguluje wielkość obciążenia, a równocześnie masażysta wykonuje masaż mięśni karku i obręczy barkowej.
Leczenie ruchem ma na celu wzmocnienie mięśni szyi i obręczy barkowej w celu lepszej stabilizacji kręgosłupa szyjnego.
Unikamy ćwiczeń powodujących ruchy kręgosłupa o dużej amplitudzie, mogących spowodować wypadnięcie jądra miażdżystego krążka międzykręgowego.
Godne polecenia są ćwiczenia izometryczne mięśni działających na stawy głowy i szyi.
Definicja: są to objawy kliniczne wywołane zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa piersiowego. Stanowią one zaledwie 2% wszystkich chorób zwyrodnieniowych kręgosłupa.
Anatomia szczegółowa i patogeneza: zasadniczo są dwie przyczyny, z powodu których zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa piersiowego występują rzadziej niż szyjnego i lędźwiowego:
■ inaczej niż w odcinku szyjnym i lędźwiowym - otwory międzykręgowe znajdują się nie za krążkiem miedzykręgowym, ale na wysokości trzonu kręgu;
■ kręgosłup piersiowy jest stabilizowany przez klatkę piersiową, w związku z czym ekstremalne ruchy wywołujące przesunięcie zawartości krążka są mało możliwe.
Powstają przeważnie w odcinku piersiowym, deformacje kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej * choroba Scheuermanna,
■ skoliozy
(rozwijają się powoli, co pozwala na adaptację korzeni nerwowych do nowych warunków).
Pomimo to dochodzi do wypuklin krążka międzykręgowego, przemieszczeń w stawach międzykręgowych i kręgowożebrowych, co jest przyczyna miejscowych i promieniujących dolegliwości bólowych.
Objawy kliniczne ograniczają się do:
■ zlokalizowanego, opasującego bólu,
■ ewentualnie zaburzeń czucia, umiejscowionych w odpowiednim dermatomie,
■ nerwobóle «r;ędzyżebrowego odcinka piecowego zależność bólu od pozycji ciała.
■ pod wpływem odciążenia lub po zastosowaniu wyciągu ból ustępuje,
■ nasila się natomiast pod wpływem obciążenia i ruchów obrotowych tułowia.
Leczenie zespołu bólowego kręgosłupa piersiowego jest zachowawcze:
■ odciążenie przez ułożenie w pozycji leżącej,
■ stosowanie ciepłych okładów,
■ jak również na blokadach przestrzeni międzyżebrowych.
Usprawnianie polega na:
■ podawaniu leków przeciwbólowych,
■ stosowaniu masażu,
■ zabiegów cieplnych,
■ ćwiczeń kręgosłupa - początkowo izometrycznych, później czynnych wolnych,
■ ćwiczeń oddechowych - b. ważne wyrabianie prawidłowego stereotypu oddechowego z uwagi na wpływ żeber na ruchomość kręgosłupa