człowiek na księżycu

A 1.3

Podróże w kosmos

Przeczytaj uważnie tekst.

Człowiek na Księżycu

Pierwszym miejscem w kosmosie, które zaczęto badać, był Księżyc. Naukowcy zaobserwowali z Ziemi, że nie ma tam powietrza ani wody. Nie mogli jednak dostrzec drobnych szczegółów jego powierzchni.

Pierwszymi urządzeniami badającymi Księżyc były bezzałogo-we aparaty, na przykład Łuna 3, która przeleciała obok Księżyca w 1959 roku. Wysłano jeszcze wiele innych aparatów, które zebrały informacje, że lądowanie na Księżycu nie jest niebezpieczne dla astronauty. Musi on jednak nosić specjalny skafander i zabrać ze sobą zapas powietrza, wody oraz jedzenia.

Ponieważ niełatwo jest dotrzeć na Księżyc, długo projektowano statek kosmiczny, który mógłby zabrać tam ludzi i bezpiecznie wrócić. Zbudowanie odpowiedniej rakiety - Saturna 5 - było więc wielkim sukcesem.

W latach 1969-1972 odbyło się sześć wypraw na Księżyc. Pierwsi selenonauci przebywali na powierzchni Księżyca 2,5 godziny. Podczas kolejnych wizyt pozostawali na nim coraz dłużej i przywieźli na Ziemię prawie 380 kg skał księżycowych.

Pierwszym człowiekiem który postawił stopę na Księżycu był Neil Armstrong. Chodzenie po powierzchni Księżyca jest uciążliwe ze względu na słabą grawitację. Najlepszym sposobem poruszania się jest chodzenie w podskokach. Na Księżycu wszystko jest sześć razy lżejsze niż na Ziemi. Ponieważ nie ma tam powietrza, odciski stóp sele-nonautów mogą przetrwać miliony lat.

12/17

11 • RAAbits - Kształcenie zintegrowane • Maj 2003