CCF20130325001

Jarosław Balon, Krystyna German, Jacek Kozak, Halina Malara, Wojciech Widacki, Wiesław Ziaja

Tabe la 24

Podział regionalny Karpat

Podprowincja	Makroregiony	Mezoregiony
1. Karpaty Zachodnie Zewnętrzne	1.1. Pogórze Karpackie	1.1.1.    Pogórze Śląskie 1.1.2.    Pogórze Wielickie 1.1.3.    Pogórze Ciężkowickie 1.1.4.    Pogórze Strzyżowskie 1.1.5.    Pogórze Dynowskie 1.1.6.    Pogórze Przemyskie 1.1.7.    Doły Jasielsko-Sanockie
	1.2. Beskidy Zachodnie	1.2.1.    Beskid Śląski 1.2.2.    Kotlina Żywiecka 1.2.3.    Beskid Maty - 1.2.4.    Beskid Średni 1.2.5.    Beskid Żywiecki « 1.2.6.    Pogórze Orawsko-Jordanowskie 1.2.7.    Gorce 1.2.8.    Beskid Wyspowy 1.2.9.    Kotlina Sądecka 1.2.10.    Beskid Sądecki 1.2.11. Beskid Niski <
2. Karpaty Zachodnie Wewnętrzne	2.1. Podhale	2.1.1.    Kotlina Orawsko-Nowotarska - 2.1.2.    Pieniny - 2.1.3.    Pogórze Spisko-Gubałowskie . 2.1.4.    Obniżenie Podtatrzańskie
	2.2. Tatry	2.2.1.    Tatry Reglowe 2.2.2.    Tatry Zachodnie 2.2.3.    Tatry Wschodnie
3. Karpaty Wschodnie Zewnętrzne	3.1. Bieszczady	3.1.1.    Bieszczady Niskie 3.1.2.    Bieszczady Wysokie

cznych i pochylenie północnego skłonu Karpat ku północy narzucają granicom równoleżnikowy lub południkowy przebieg, a regionom - kształt zbliżony do prostokątnego. Te pierwsze granice są granicami litologicznymi lub tektonicznymi, do których nawiązują inne elementy środowiska, a zwłaszcza rzeźba i roślinność. Granice południkowe, prowadzone dolinami rzecznymi, a w osiowej części gór przełęczami, są w znacznej mierze granicami umownymi. W istniejących podziałach Karpat przebieg granic regionów jest wyrazem pewnego kompromisu między kryteriami przyrodniczymi, historycznymi i etnograficznymi.

Przedstawiony w tym rozdziale podział Karpat (tab. 24, ryc. 76) dla części zachodniej po Białą Du-najcową jest podziałem autorstwa Czeppego i German (1979, 1981, 1988), a dla obszaru na wschód od tej rzeki opiera się w ogólnych zarysach na podziale Kondrackiego (1977, 1988). Pomimo zbliżonych nazw podział ten jest różny od regionalizacji Starki a (1972). Opisywane regiony odpowiadają mezoregionom w klasyfikacji Kondrackiego (1977). W celu rozróżnienia hierarchii jednostek zastosowano ich dziesiętną .numerację (tab. 24). Podprowincje Karpat oznaczono jedną cyfrą, makroregiony - dwiema, a opisywane poniżej mezoregiony - trzema cyframi.

Regiony fizycznogeograficzne reprezentują cztery typy środowiska: wyżyn, gór niskich, gór średnich i gór wysokich.

118