10
B1 i C1. Składową pozioma Ml wektora całkowitej natężenia tego pola F można rozłożyć na siłę działającą wzdłuż linii symetrii statku P1 i siłę poprzeczną 01 skierowaną na burtę (rys.1.1). Igła kompasowa ustawia się na kursie kompasowym KK pod wpływem działania siły ustawiającej Hkf będącej wypadkową sił: składowej poziomej magnetyzmu ziemskiego (w warunkach o-
krętowych) Hm i składowej poziomej magnetyzmu okrętowego M1 (rys.1.2).
przebieg Ćwiczenia
1. Wyznaczyć empirycznie kurs magnetyczny budowy statku a (poszukać KM, dla którego dewiacja jest równa zeru).
2. Zdjąć charakterystykę całkowitej dewiacji półokrężnej wywołanej magnetyzmem okrętowym stałym 5ps * f(KM). W tym celu należy obracać dewiaskopem w prawo i dla poszczególnych wartości KM odczytywać odpowiadające im wartości KK; odczytów do-konywać co 15° (dla KM od 000° do 345°). Następnie powtórzyć
% 9
te czynności, obracając dewiaskopem w lewo. Uzyskane wartości umieścić w tabeli 1.1.
Tabela 1.1
Wyniki pomiarów dewiacji półokrężnej wywołanej stałym magnetyzmem okrętowym
W prawo |
W lewo |
.<61 - 62) | ||||
KM |
KK |
61 |
KM |
KK |
62 |
Ł. |
000° 015° ♦ * • |
* |
000° 015° • - * # |
• |
. odczytać z odpowiedniej mapy magnetycznej wartość składowej poziomej magnetyzmu ziemskiego H dla pozycji geograficznej podanej przez prowadzącego ćwiczenie.
OPRACOWANIE POMIARÓW
. Na podstawie danych z tabeli 1.1 wykonać wykres Óps - f(KK).
. Wyznaczyć współczynniki dewiacji B1 oraz C1 korzystając z
a
zależności:
(1.3)
.jdzie:
óE, 5W, <$N, ÓS - wartości dewiacji zaobserwowane na kursach kompasowych E, W, Nr S.
Obliczyć wartość siły ustawiającej igłę kompasową w kierunku
%
północy magnetycznej na statku, korzystając z zależności:
Hm * A1 «H (1.4)
gdzie:
A1
ł
współczynnik (przyjąć wartość podaną przez prowadzą-cego ćwiczenie).
i. Obliczyć wartość składowej wzdłużnej stałego magnetyzmu okrą
towego P1 oraz wartość składowej poprzecznej stałego magne
w *
tyzmu okrętowego Q1 z zależności:
Q1
(1.5)