ymtm * caOLrmt Oi armom tmdiafaf
■ominą aśmm m. w wtonema zupełnie mm oazą odpowie dzMiimiD no psy octm* douoiowitnii retoryki InMU^a&dBąj (pot; Om MO)
hnuf (1994) uuttaujr zrynudrzowap v ięryk poliryfc w Ni igurtńttlJtaakratyano, prieditmnonf praomefouatałemimo* ■ i lamusa* uogólnić; wskazać zarówno silę, jak i nrbop«c*ś» itwo rytuału w pncmówieniach politycznych A zatem pewnych wu-nycfc dla ideologu politycznej rermwó* i irnutt - jak wołaość, de« rrr- mm,m —y—e——y Skw tncy wtedy swoją refowryjnodC, zyskują natomiast skuteczność performa-j tywnąrynańu 9yttmhKUtyaziówtwBczyreóyt»czywamść.dotaaŁ| owe słowa się odnoszą, słowu posiadają wartość rylko w ich rytualnym, uryou, * me w odniesieniu do jakiejś rzeczywistości zewnęazoej. Jednak bes wątpienia napad NRD i zjednoczenie Niemiec, jak wszystkiej nor tego rodzaju przypadki zbumd społecznych, przypomina nam, że rytualnieustanowionypofządekmoznapodważyli zmienić,nawetjezdj jego system symboliczny temu ok sprzyja.
Oprócz procesów i wydarzeń politycznych, komunikacji politycznej i retoryki, zwykłe życie społeczności wyznaczane jest przez rozmaite uroczystość społeczeństwa obywatelskiego: parady, święta, rocznice, zjazdf] ud Rytuał stanowi element tego wszystkiego.
Studium obchodów dnia pamięć poległych tu polu chwały (30 VM Warnera (1959) porusza większość istotnych zagadnień. Warncrpoka-f tuje, jak owe obchody służę tworzeniu więzi zarówno symbolicznych,! jak i faktycznych; porządek całodziennych wydarzeń zaczyna się od] przedstawienia separacji społecznej, a kończy pogodzeniem członkóM§ posiadających zróżnicowaną pozycję społeczną. Według Lukesa (1! w takich obchodach o charakterze wspólnotowym mogą istnieć mirgF] naine konflikty, które mają istotny wpływ na ich znaczenie (j Moorc, Myerfhoff 1975, 1977). Zbiór studiów przypadku, zebrań) przez Itimera (19826), daje wiele szczegółowych przykładów dowanym przykładem jest studium futbolu w szkole średniej jako ału Foleya (1990). Manmng (1983) i Browne (1960) przygotowali zł esejów na temat wspólnego uczestnictwa w uroczystościach, imprea sportowych, karnawale, rodeo oraz innych odświętnych formach alnych. Frese (1993) przedstawia badania rytuału i ceremonii obd dzooych przez wiełe amerykańskich grup etnicznych, geograficzni klasowych i kulturowych, przy czym owa antologia ma po części nfl
tunweso Johan (1991) obiwb ocrprwą pwfcfcrac* wrxiym& K3 rocnncowydi w Europ* i AMteryc* w laart) §0 XX wjcfca. okxt pŁ ówwom manka prwnrenis honatytacp. tnedmffccw Fl^dfc, Mcm mono tioo Mozarta ay dwńtharrtene Wldbej iewo iagiFfłBcujbej (por GJbi 1994) Wyferzema te wyznacza* bez »*i pltSBM Upty** CZUB. Jlk rÓWtueZ pfWJHJ rodzaj AOSUflkB pfl£ szłató, choć mamy tutaj do czynienia i ze znaczną odłegkrfrią w aa* ie, i z odmiennofcią problematyki. Jobom itwienlza, le wydaraei tych przybywa, a to z kolei wskazuje na fakt wzrastającego zainteresowani* upływu czasu historycznego, wiążącego śę zapewne i poię-gującym się magicznym znaczeniem zbłizijącego się milenium.
Wększoft badaczy ceremonii społeczeństwa obywatelskiego wykazy szczególne zaintcreaowanretibo konkretnymi wydirrfniimt.afco analizą ich funkcji spoleanych. Jedną z niewielu prób ogólnego ujęcia teoretycznego jen propozycja Handehnana (1990) (zob. takie ujęcie Chaneya 1993, podkreślające raczej demem teatru i przedstawienia nu rytuału i ceremonii). Implikacją takiego nieformalnego ujęcia jen to, iż owe wydarzenia mogą posiadać funkcje społeczne tylko ze względu na ich znaczenie komunikacyjne. Taką samą implikację można bez wątpienia dostrzec w studiach przypadku i esejach zebranych przez TUmera (1982a), taka też została stwierdzona dla ogólnie rozumiane* go rytuału w rozdziale 6. tej książki Istnieje zatem potrzeba badań ceremonii społeczeństwa obywatelskiego przez badaczy komunikacji, którzy dysponują odpowiednimi narzędziami analizy, służącymi wydobyciu specyficznych mechanizmów komunikacyjnych ceremonii.