DSC00279

140

140

Mi** roowntycł^

(itf tv Atutem w**. —

\,J spuśi-i/tM |H>    »"‘»^l jego syn, W ładysław Mickiewicz, autor czt .

ZyWWlt • M    d/icła utrzymanego w ionń •'*

hagiogr |fif IW0-W95) DotWÓn om, Mu kmvu-/a nawiązywali^ MMMljmiJflJTi    ^; WcsLm P u> w / .;/u\ Fli/u (>i a-s/kowa w N<?</ jv_/e„_;'.

ar*    a Konopnicka w ftw* Bak    Urazy lii. Sprowadzenie na Wa-

trumr w n>ku 1S^> stało się inspiracją dla wielu poetów oraz

«»k.i/ią do manifestacji patriotyzmu. Pierwszym stowarzyszeniem, które obrało poetę za patrona, było założone w roku 1886 we Lwowie Towarzystwo Literackie. Z jego inicjatywy powstały pierwsze edycje Dziel poety D»c    a inspirowali się również pisarze i poeci Młodej

Polski, u śród których należy wspomnieć Stanisława Wyspiańskiego (Legion, WyzuryUnur) oraz twórców piszących w okresie dwudziestolecia międzywojennego (Leopold Staff, Skamandryci). Był ulubionym poetą Czesława Miłosza oraz Tadeusza Różewicza. Warszawska inscenizacja III części Dziadów, przerwana przez partyjną cenzurę, stała się jedną • przyczyn buntu studentów oraz inteligencji w marcu 1968 roku.

Pamiątki po Mickiewiczu znajdują się m.in. w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, w Muzeum Mickiewicza w Paryżu i warszawskim Muzeum Literatury imienia poety.

Mickiewicz inspirował twórczość malarzy (Walenty Wańkowicz, Józef Ole^zkicwicz, Da\id d’Angers) oraz kompozytorów (m.in. Fryderyk Szopen, Stanisław Moniuszko, Karol Szymanowski). Jego pomniki znajdują się w wielu miastach Europy (Kraków, Warszawa, Poznań, Lwów,

Wilno, Paryż).

Miłość romantyczna

Mlość była ważnym tematem we wszystkich niemal gatunkach literackich epoki. -► Romantyzm opowiedział się za tradycją kultury rycerskiej europejskiego średniowiecza i nawiązywał do poezji miłosnej trubadurów.

mm ki obraz    ^ ^,,w'-^uiy ^m-»n. w \»\\j czrfri n    ^cc.

średniowieczny ideał wybranie, serca był _inspira,

'.wóredw. Stworzy', model kobiety tdcalnc,, owmlfen '£?'**«* nak * rńinych wzBly-aftw _Pol,c_Zyt «, * _lym, _kl,_mu Lki obraz kobiety jest obecny m.m. w l i W czeki ,    *»<*.

K Or-wiowicza oraz w , lialladynic (Alina wid/.»n* * ^Uad6^ * Adama

niejsżej niż. śmierć. Obraz lakiego uczucia ukazT^S^ _w Romantycwosa. Miłość romantyczna nawiązywała do plaiońskó mitu o Androgynie - istocie dwuplciowej ukaranej prze. bogów rj, leni na część żeńską i męską, która poszukuje swojej drugiej połowy

Mickiewicza ora/ w - Ba/Wyni, (Alina widzt™ _vv niej Pilona) - Juliusza Słowackiego. lVuć idealnej ZkC Udiusz Słowacki w poemacie W Szwajcarii. Roman,^7^ i,nu przejął kult „czułego serca" i znany już wcześniej mtm^K Ciszej niż śmierć. Obraz takiego uczucia ukazał Adam M^cż _w Romantyczności. Miłość romantyczna nawiązywała do phiorZ™

litu o Androgymc - istocie dwuplciowej ukaranej przez bogów nodzt __i iru^ka. kiom    • %    . .    *    “

Wierz mi - są dusze dla siebie stworzone.

Niech je w przeciwną los potrąci stronę,

One wbrew losom, w tym lub tamtym święcie,

Znajdą, przyciągną i złączą się przecie.

To słowa Gucia skierowane do Anieli w -♦ Ślubach panieńskich -» Aleksandra Fredry. Miłość romantyczną przedstawiano jako uczucie niepowtarzalne, wyjątkowe i często niespełnione. Uczucie to na ogól unieszczęśliwiało kochanków i często przyczyniało się do ich śmierci. Bohaterem, który z powodu nieszczęśliwej miłości popełnił -v samobójstwo jest Werter - postać z powieści Goethego zatytułowanej Cierpienia młodego Wertera (1774). Bvl wzorem dla wielu romantycznych kochanków (-> werteryzm), m.in. dla Kordiana. Romantyczna nieszczęśliwa miłość wpisywała się w konwencję uczucia bajromcznego (-> ba,tonizm , była gwałtowna i namiętna; kierowała się pożądaniem,

Sio też przekraczała ogólnie przyjęte normy etyczne . moralnej

wa do swojej młodej macochy (- M«epu)-O - ®    ’ miłość to

ścic w krąg anielskiej „komunii dusz (P<.W    _r6żni_cy społecznej

wielu utworów jest miłość nteszczęs    j _{b s}p_0ru między dwo-

kochanków (IV część Dziadów. -> Pan ») « _utwor6„ Wilnu, rodami (-* Zemsta). Wątki te zaczerpmęte V