IM
pjm
flH* . .. svnem Miimncmnowci /. picrwsiCRo
k-omrd'1 K . ,!lluo„vm » „.Jstawiom- *gpdme ze *mmym
zostały pr/« / ' '’mal,sów sentymentalnych (-.sen-
1 ,X,i,X,,'^hc.natem pnP',U,n,yl vstawV obserwatora i krytyka i
,■ --™* ■*1 -* rzucimy m- 0 p,>*
posag Heleny, bajka
rwetws/' - rr;”',’ ( , ironia romantyczna) -» bajki) Czyiyk
Komedia końc/r się » ' lliedolę ubogiego czyżyka, męża zięby,
i opiewaHca m. \
którego skusił bogaty „rvWanyeh komedii Fredry. Tytułową
Rntjtwtjlski nalrz-1 ‘ m jn Wincenty Rapacki i l udwik Solski rok’ P° mistrzowsku i *^a|o kilkadziesii)t rozpraw pióra wybitnych Na temat tci p«s**' I w artvkole zamieszczonym w „Pamiętniku
Kul K ;: -?7w9 roku zwrócił uwagę na to, że interpretacja tej postaci
Literackim m i niekwestionowanymi wlaSciwoSciamt po-
podzieliła ich tak g ę >> "• • ; żartów (konstatowane również
;«* <** “m,,n j” “S "»»»“»».
Pełny tytuł utworu to: Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z r. ISll i IS12 we dwunastu księgach wierszem.
* Poemat • Adama Mickiewicza powstał w latach 1832-1834 i został wydany w Paryżu u roku 1834. Później dołączono do niego pozostawiony przez * poety w brulionie nostalgiczny Epilog, w którym autor wyjaśnił genezę utworu.
Podczas pisania Pana Tadeusza twórcy przyświecała myśl stworzenia poetyckiego obrazu odległej ojczyzny, chciał utrwalić przemijające obyczaje, na nowo wskrzesić nadzieję, jaka towarzyszyła wkroczeniu na Litwę wojsk Napoleona. Mickiewicz podkreślał, iż dzieło powstawało za nanui-wij • dzięki inspiracji przyjaciół. W opisach obyczajów można się doszu* k.u podobieństwa do znanych poecie, choć wydanych znacznie później »latniiftck Soplicy > Henryka Rzewuskiego.
akcji poematu obejmuje kilku letnia, dn,
;łvio»t-imil dobę roku 1812 (księga X1-XI1) \r U *" (księgi i-v\ poecie Okolice Nowogródka; majątek Mblbtóe
'antek rodu Horeszków. ora/. Dobntyn, uid,^„“”*V,u'no"»nY drobną wlachtę. CS7k"VIM'y pt«t
lest to poemat środowiskowy ukazujący obraz ws/w.ki v ny,lt dziewiętnastowiecznej Polski. Przestawicie!™ RU,«* 5Mcci. Hrabia, zamożnej szlachty - P<Klkom«nr.y , Sędzia, <l,oW^ prezentują mieszkańcy Dobrzyna i goście |ankicl„wci k J, ^ K" /(.tycznymi postaciami - w ocenie stałych micszkańcńw S, oe* Telimena i I Irabia, a także przybyły / nauki w WilnieTadcu “ M
reprezentują nowe zjawiska obyczajowe,niemieszczące się- wS tury .sarmackiej.
Intrygującą postacią, której towarzyszy aura tajemniczości jest »Ui i Robak. Osoba duchowna i polityczny * emisariusz to jacck Sonlic.i l,. ciec Tadeusza. Opuścił kraj, by jaki) zakonnik odpokutować swoją wim-i poświęcić swe życie pracy dla kraju.
Osią akcji poematu jest spór o zamek między Sędzią (który nabył doń praw jako domniemany sojusznik targowiczan) a Hrabią, potomkiem Horeszków. Hrabia, poznawszy historię zamku Horeszków, zdecydował się odebrać go silą i zorganizował /ujazd na Soplicowo. Sprowadzeni przez Asesora żołnierze rosyjscy pospieszyli Sędziemu z pomocą, pacy fikując szlacheckich najeźdźców. Dzięki interwencji księdza Robaka uczestnicy szlacheckiego konfliktu połączyli swoje siły i w bitwie pokonali Moskali. Robak, ranny w czasie bitwy, wyznaje przed śmiercią swo je winy i uzyskuje przebaczenie od starego sługi Horeszków, strażnika zamku, Gerwazego.
Mickiewicz, świadom wad szlachty, takich jak prywata, warcholstwo i mściwość, będących przyczyną zguby ojczyzny, ukazał Polaków, którzy potrafią przebaczać, okazać miłosierdzie. Motywem muzycznym ot win a jącym i zamykającym utwór jest Pieśń legionów ( >Aluunk Ihbnm^kn go). Pojawia się w I księdze, a także w księdze XII jako jeden z utworów granych przez Jankiela. W finalnej scenie utworu bohaterowie tańczą po loneza, który jest symbolem jedności i zgody narodowej, jednym z wątków Pana Tadeusza są perypetie inilosnc tyiu °"lgo * » tera, które kończą się zaręczynami młodych (/osi i lauu^-a ' nym rozwiązaniem konfliktu dwóch rodów. l ikc\juaopo\\u * ,
w realiach historycznych nadaje Panu Tadeuszowi ccc y w*