DSC00229

im

3zy

PJę

3Z.

X O	CHOH
H—C—OM	C—OH
MO-ę-H	ho-c-h
(J—OH	H— C—OH
H-C-OM	H—C—OH
ĆHjOH	CHjOH
jpukoza	dtenol

^h~^-oh h~c—oh

CH₃OH

fruktoza

H—C—OH I

H— C—OH CHjOH mannoza

HO—C—H

T

ho-^-h

a

y-

y-

o

Bj». 7.1*. Wzajemne przechodzenie beksoz poprzez formę enolową

i

i

i

i

Kię) tg reakcji- Wobec tego ogrzanie ze stężonym roztworem zasady pozwala gcóżać te dwa typy cukrów. Na działanie zasad jest odporne wiązanie glikozydo-eidblego ohgo- i polisacharydy są trwałe w środowisku zasadowym.

tśamkl.M. Próba Moore'a

di1 ml roztworn glukozy dodać 1 ml 10% roztworu NaOH. Wstawić na kilka aet do wrzącą łaźni Obserwować zmianę zabarwienia. Wykonać tę próbę lodorozą, maltozą i skrobią. W jakim przypadku będzie ona dodatnia?

tfasłaname osazonów. Cukry z fenylohydrazyną tworzą żółte, nierozpuszczalne i i sodzie dibydrazony, zwane osazonami. Osazony charakteryzują się różnymi tatami kryształów i temperaturą topnienia. Te właściwości osazonów pozwalają i s zidentyfikowanie różnych cukrów.

1 Oazony mogą powstawać tylko z cukrów redukujących, ponieważ fenylohyd-I ®yna kondensuje z grupą aldehydową lub ketonową (rys. 7.11). Cukrowce jednak m fWtóoe występują w formie pierścieniowej, w której grupa karbonylowa jest H alokowana, wobec czego niezbędne jest rozerwanie mostka tlenowego. Takie | ■Woranie zachodzi w środowisku zasadowym. Niektóre zasady organiczne, jak np. I Nobydrazyna, mogą również powodować otwarcie pierścienia w cząsteczkach HH &*>■ czy dwucukrowców.

i t pierwszym etapie kondensacji aldozy z fenylohydrazyną dochodzi do wy-gjjjf hffzm fenyłoJtydrazonu (rys. 7.1 la). Następnie według teorii Weyganda następuje