DSC00305 2

Ifodwwjc Mr okrnir fOfTvanty/rr,u

Ifodwwjc Mr okrnir fOfTvanty/rr,u

mvTT* ptvir/ uL./.il. w/rircm Kraszewskiego („, _/t

**W w*. IM7). «rr..kq p.in<irunię trudni*'"*'>*»»

«w mir-uic I nu wvi)_t miejsko-urzędniczego om/ |,u_Pi l •••*«*„ l(v> V\ powieici ic| w prowadził pisań pmim i Żydów ^

t«rw»«»r -Sianowi pełną i jutrnm/ną relację o do*wiad(,°    *^,U/ji, /I

w izjuur hiMoryi /nie w \ miernym, w przestrzeni grogr.il j *^{U Cz}*°^wiek* •nonci. * otoczeniu uoegAłowo tchankteryzowanym* ^ ^{łe Urnit}hco.

zr s.»hą konwencjonalnych wątków postacie uległy indywidu/lT*'*^*¹' były to fui alegorie cnót czy wrad obyczajowo-*, pole. _zny_C ^ rjj jj* Nie wypowiedzi, działalność pisarz przedstawiał «** -

\> om.m j.invm okresie kształtował się realistyczny sposób mu nraywjjtoki Była co metoda zmierzająca do

......... »-------- ¹    t...... r^s^wwiai na

empirycznych obserwacji. a nawet specjalnych etnografie zne i r^r*^e" gn /mc h • >prłKow m Autorzy przywiązywałi dużą wagę do < har I^{J< ! >} •ryto postaci, korzy stając min z fi/jonomiki, uważanej wówcz^zi ? okową metodę odczytywania charakteru z rysów twarzy. Dbali równi/ o wierność i obrazowość opisów. Był to zabieg w pełni zrozumiały. Hi/ rarrhw społeczna tworzyła trudno przekraczalnc bariery, podróże były kosztów ne i dostępne tv Iko nielicznym, więc czytelnik tylko w święcie fa bulamym mógł się zetknąć z żydem różnych środowisk i regionów Przez długi czas nie umiano sobie poradzić ze strukturą akcji. Czysto podstawą biegu wydarzeń była podróż. Sięgano też do schematów r<>

konflikty na zasadzie wyboru między pragnieniem i obowiązkiem społecznym < zy patriotycznym, była sceptycznie przyjmowana przez romantyków, że twórczość powinna zagrzewać naród do walki o nic* a nic zatrzymywać się nad codziennością, sprawami - jak małej wagi. Literatura powinna ewokować niezgodę na zaist-

__^ rzeczywistość. W myśl tfi h zasad twórt zość Korzeniowa!iego kry*

tykom! Julian Klaczko. Z kolei krytyk „Gwiazdy”, czasopisma kijowskiej ■fodzieżystudenckiej, polemizując z Bielińskim, stwierdzał: „Progrcsiści różnią od polskich. żx* ideał sztuki zasadzają na obrazowa* ono jest rzeczywiście, nie zaś jak być może lub powinno. Icx> jest ccicm postępowych pisarzy polskich, odbierających za to od swych nazwę utopistów".

_/n0.₀piM>wy poemat * Adama Mir kiewk za, napija H^^^YZydaay dwukrotnie w roku 1833, poświęcony auttn* ^ i*rroku ^JH,._ir/cniu Podtytuł (<)f>Oivuidarue adiutanta) w .ka/.uj«-. ze -***"aiicrmyczną rcla<    P"yi*'iH* - Stefan.,

*^***£1*0 adiutanta gen. fan a U miń* kiego, lematem utworu je%c ^GarC2)fcadSrona reduty - umornonia ziemnego 'hroniącego Wolę Ł-fcfsk* __    w roku 1831, Dowódcą tego fortu ziemnego

^nuntfJ¹ V”_T V _sj_ę jednak nic    ¹    -------------'    .

^^Tczyli po pięćdziesięciu pięciu latach od wydarz, ma „roku IWć-.^y » _vnastozgloskowccm, wierszem przypisanym uady-l'uWir pi«"> ^ _poeul p_r/cti$tawia w plastyczny sposób obraz walki, któ-^'^fecnc-ralowi dowódcy obrony relacjonuje ml<»dy adiutant, jest ⁿT^,VZiczne przedstawienie, ukazujące na zasadzie kontrastu dwóch ^w- jasnej dobrej, którą uosabiają obrońcy, i ciemnej, złej - której Unikami są napastnicy, walkę Polaków z Rosjanami. Poeta ukazuje walki w planie ogólnym niezwykle obrazowo - poprzez plastycznie Sanc szczegóły (opis lotu kuli i skutków jej wybuchu). W utworze uka-wje również postać cara, osądza go i oskarża o zniszczenie stolicy. Rosyj-,ki władca przedstawiony został jako despota i zarazem bezwzględny wódz, który prześladuje swoich poddanych i za nic ma życie żołnierzy. Broniąca się Warszawa to jedyne miasto w Europie, które podniosło bunt przeciwko władzy carskiej (sejm powstańczy 25 stycznia 1831 roku ogłosił akt detronizacji) i w ogóle przeciwko dominac ji Rosji.

Wybuchowi niszczącemu redutę poeta nadal znaczenie symboliczne: zapowiada, iż Bóg nie dopuści do zwycięstwa despotyzmu i w chwili, gdy Hszyscy ludzie wyrzekną się „wiary i wolności”, zgładzi całą ziemię.

Ordona głosiła pochwałę romantycznego heroizmu, tak jak po-pu arna wówczas Warszawianka, pieśń stawiająca przed walczącymi wy-

S22T-^lub ‘^mie* - trittmf albo zgon. Ta heroiczna gotowość

nie ocenił Sławomir    ^ovvacklc8°- Pp latach taką postawę krytycz-

rozek w dramacie Śmierć porucznika (1963).

Ordono

fte

do'*