DSC00327

^ poao-n**

. tajemniczą. Lud uw» 14 *> wodza, _w postacią »''‘’^n,"osu>-.na ncr«.U wy^nui, ze optakiw_any

¹ „ ... li W «<^iC ■

w •    ^?    .    .. „fcrcCleń bohaterki po|awito sio rńw.

^a'^{-    k}'’!miti-'00 "śród n’/tnc ¹    _zać, ji ciąg asocjacji: wódz

‘i" '"C/- Woln" ^_&„_cji _pocły przywołać skojarzę.

Tematyka ukraińska w literaturze polskiej Kozak _> Ukraińska Szkoła Poetów

Testament mój

Jeden z najbardziej znanych programowych wierszy -> Juliusza Sio-wackiego. Powstał na przełomie lat 1839-1840. Poeta rozgoryczony nieprzychylnymi ocenami emigracyjnych krytyków (próba ośmieszenia Balladyny) ukazał w nim swój ówczesny nastrój, kreśląc zarazem obraz poetyckiej misji.

Gatunkowo rzecz ujmując, omawiany utwór można zaliczyć do cyklu tzw. wierszy-testamentów poetyckich, zapoczątkowanych słynną pieśnią Horacego Exegi monumentum. Słowacki wprowadza do utworu tonację elegijną. Zapowiada swoją rychłą śmierć i zaprasza przyjaciół na ucztę pożegnalną, jakby na Ostatnią Wieczerzę. W utworze podmiot liryczny wyraźnie zaznacza swoją indywidualność, mówi o samotności i poczuciu wyobcowania. Środowisko, w którym żyje, nie rozumie ani nadawcy utworu, ani jego poezji.

Poeta, wzorem Horacego, mówi o tym, że stworzył sobie posąg „trwalszy niż ze spiżu”. Tym uwiecznieniem jest jego poezja (Bożena Chrząstow-ska). Ów posąg ma jednak wymiar wyłącznie duchowy. Widzi swoją poezję jako „siłę fatalną”, zdolną przekształcić rodaków ze zjadaczy chleba w nosicieli idei (w domyśle: niepodległości). Więcej - w ofiary walki o wolność („kamienie na szaniec”). W tym sensie jest to przesłanie nawiązujące do takiej koncepcji poetyckiego oddziaływania, jaką przedsta-