DSC01873 2

W zależności od średnicy otworów zmieniają się również i śre. dnice stosowanego ładunku MW. Przy doborze ekonomicznie celowej średnicy nabojów MW do konkretnych warunków górniczo -geologicznych należy brać pod uwagą nie tylko prędkość wiercenia otworów strzałowych, lecz należy przeanalizować czasy _ir,_ nych operacji w cyklu oraz przeprowadzić analizę technologiczna i ekonomiczną odniesioną do postępu 1 m wyrobiska [74, 81],

7.7.    Rozmieszczenie otworów strzałowych

Rozmieszczenie otworów w przodku ma duży wpływ na ogólne wskaźniki robót wiertniczo-strzelniczych, tj. na wielkość uzyska* nego zabioru (postępu drążenia), wartość współczynnika wykorzystania otworów, równomierność i stopień rozdrobienia skały, dokładność uzyskanych obrysów i gładkość lub chropowatość ścian wyrobiska po odstrzeleniu, wygodne wiercenie otworów wozem wiertniczym i wiertarkami ręcznymi, np. układ otworów w rzędach pionowych i poziomych, oraz na odpowiedni kąt nachylenia (dogodny do wiercenia) otworów włomowych zabiorowych, na uszkadzanie obudowy tymczasowej, na bezpieczeństwo drążenia itp.

Na wybór schematu rozmieszczenia otworów wpływają fizy-komechaniczne własności skał, sposób wiercenia otworów (ręczny lub maszynowy), warunki w jakich odbywa się strzelanie, rodzaj przyjętego MW itp.

Przy prowadzeniu wyrobisk korytarzowych i komorowych wyróżnia się następujące otwory:

—    otwory włomowe tworzące po odstrzeleniu wyłom, który stanowi drugą powierzchnię odsłonięcia; otwory włomowe są niepotrzebne w przypadku stosowania wrębienia lub stosowania otworu lub otworów wielkośrednicowych, które są otworami włomowymi;

—    otwory pomocnicze mające na celu wyrównanie wyłomu i przejście do urabiania;

—    otwory urabiające, które spełniają główną rolę przy urabianiu; są one ukierunkowane wzdłuż osi przodku (prostopadle do czoła przodku) i praca ich odbywa się przy dwóch powierzchniach odsłoniętych;

—    otwory obrysowe zapewniające projektowany obrys wyrobiska; niekiedy otwory obrysowe, np. przy małych powierzchniach przekroju wyrobiska, mogą spełniać równocześnie rolę otworów urabiających.

Współczynnik wykorzystania otworów (w.w.o.) jest wielkością bezwymiarową wyrażającą stosunek wielkości zabioru (postępu

164