Winorośl właściwa, winorośl europejska (Vitis vinifera L.). Gatunek, od którego pochodzi większość odmian uprawnych. Jego ojczyzną są prawdopodobnie rejony południowego Kaukazu i Azji Mniejszej. Pnącze wyrasta do 20 m wysokości. Młode pędy nagie albo lekko omszone. Liście okrągła we, średnicy około 15 cm, u nasady sercowate, 3-5 klapowe, grubo piłkowane, od spodu nagie, początkowo trochę omszone. Kwiaty osadzone na dość krótkiej i dość cienkiej śzypułce, zebrane w wiechy. Kielich o 5 działkach, płatki zrośnięte u góry odrywają się od dna w czasie zakwitania. Jagody różnej wielkości, najczęściej owalne lub kuliste, czarne, purpurowoczerwone lub żółtawe. Skórka przyrośnięta do miąższu i smaczna (w przeciwieństwie do odmian amerykańskich). Nasiona z długim i wąskim dzióbkiem.
W naszych warunkach klimatycznych winorośl właściwa przemarza bez okrycia na zimę, Jest również bardzo wrażliwa na filokserę i mączniaki.
Z odmian botanicznych wymieniane są: K cinifera apiifolia Lond. (lacimosa) — chrupka str/ępiastolistnu. z ozdobnymi, klapowanymi liśćmi, gronami drobnymi, zielonymi: K Wnf/tru purpuiwi Ben u, - odmiana o liściach purpurowoczerwonych: K nm/tTti sihmtrLs Wilki. rosnąca dziko na Kaukazie, o jagodach drobnych, najczęściej czarnych: K vii\{lbvo MliM odmiana umowna, do której zalicza się wszystkie odmiany uprawne.
Winorośl Inbriisku, czyli winorośl lisia ( Vitis labrusca L)> Występuje w LISA — od Nowej Anglii do stanu Nowy Jork, Pnącze silnio rosnące. Liście o krągła w©, 3-klapowe, płytko, nieregularnie ząbkowane. Dolna strona liściu silnie omszona (rys. 12.2). Jagody duże, prawie kulisto, barwy 1'iolotowoczurnoj, czarnobrązowej lub bursztynowozielo-nej. Skórka gruba, mocna, nasiona duże.
Gatunek ten używany był często do krzyżowania. Od niego pochodzi wiele odmian unrawianvch w USA (np. Isabella, Rogera, Concord). Są one wytrzymałe na mróz