DSC04194

N \ /. |»OI HK l I

NKOIMjKJMToCKN

‘Z1 I

K.n .i.s/rw.sk, (| })•/.))

n< II wynosi 10H uof)

M kil ‘Irst (o w ₍.|,_wj|i

nycn w

iskirijo n

^{V/VNV ftl,0|}JKC)W0l*0LHKIK

*y i>KrLocii) b?rmolumin<.^,'^a e włoku: M. l^,ró-rrinkich om;a'16w j<*-niein int<?rf.’lzjcjriłu

^;l "»nyrl» obszarach    ^Zgodz|e z balowa

Ni ono Im.'| w.- imaniu,• zushii>ui . w '    ^{1 1,1 r u}    na Wystenowńn!^ l^)(,d jeziorem Okręt koło ł o-

•»-^!,u ' ^rm:Llini.^,Z' 'Oajnort. A. Piechocki ^W] ^ponad Jawnymi osa-r "O- liny umorsfoorl i intorslnri^ L^{) L}f^twor('^)W organicznych,

¹ * ^dia i’;¹--" "o., eemu regionem    ^koniA«fciego. Ważnym

c wnycli pro li Iow w Dzbankach Kodfui , ^2<i^cze Widawki, gdzie do . umw mych metodą analizy pylkowo? ^k°^Wsklch ‘ ^w Szczercowie,

n, i nowo stanowiska w Leśnej Niwie a?pL ^K‘    .⁽¹⁹³²⁾> ^doszły

protile) opracowane przez Z Inn / _Jr ^eę^sanc*rowie i Fauslynowie

no przez Z. Sarnacką (Z. Sarnacki    J¹⁹⁷¹) ^oraz 8^eol°-

n.icka. 1971). W związku z tymi    ' ^Baraniecka> Z. Sar-

' -czarem, w którym rozpoznano na i wini - ^{1 do}[^zecze Widawki stało się

croiilów utworów jeziornych intendacó^łu ^hp^Cp^zbę,^stanowisk datowanych

morę być datowanych podobnie na nodstawip^^kn^eg0.’ ^a ™^iele inny^ch licznej.    podstawie jedynie sytuacji geolo-

i    ^rozP^oz“^any^m obszarem są szeroko pojmowane

okolice Łodzi, gdzie opiocz wzmiankowanych już profilów istnieje wiele dalszych, częściowo datowanych za pomocą analizy pyłkowej (Palczew, z oznaczonym optimum klimatycznym — J. Oszast; Romanów — J Wie-czorkowska, 1975 i in.).

(Lady jeziorne oraz osady starorzeczy składają się głównie z torfów, gytii i łupków bitumicznych, a także z mułków, piasków drobnoziarnistych i średnioziarnistych. W wielu profilach poszczególne typy utworów organogenicznych przewarstwiają się kilkakrotnie, przy czym łupki występują przeważnie w dolnej części profilu, a torfy w środkowej i górnej. Piaski, przeważnie z domieszką mulków leżą pod utworami organogenicznymi i przykrywają je, a także występują na ich obrzeżeniu. Miąższość organogenicznych utworów jeziornych wynosi zazwyczaj kilka metrów (fig. 79), jest więc mniejsza od miąższości podobnych genetycznie osadów interglacjału mazowieckiego, a także najważniejszych profilów interstadiału zlodowacenia północnopolskiego. Wyjątkowa, jak się zdaje, miąższość, przekraczająca 10, a być może i 20 m może występować w profilach wiertniczych w Łomżyczce, Konopkach Leśnych i Mystkach w północnej części Niziny Podlaskiej, opracowywanych pod

względem geologicznym m. in. przez A. Bałukową.

Na specjalną uwagę zasługuje seria eemska w Łomzyczce, u o zt

względu J dokładną charakterystykę ¹ dobrze poznaną sekwencję warstw (A. Baluk, >

^J' Szczególnie^ dokładnie poznano sytuacje stratygraficzną i g^iczne warunk, występowania jeziornych utworów eemsk ch w d«*c.u, ^ dawki (M. D. Baraniecka, Z. Sarnacka, ¹⁹j’>_ar7XX^_lonych przebie-rzoki W trzech dokładnie wyznaczonych    ' i_ądolodu stadialu mazo-

giem form rzeźby powstałych w czasie

Łrugim obszarem występowania

wiecko-podlaskiego.    _eemskich osadów jeziornych są da-