IN I
1*01 Mi/ ,
1 ®K| |
W V
,yNV fii
** "'KO Wf
który w mal ......W<,POMk,e 223
w k.i. j.ik i'u\vni,.; 13,'* vfiy«nuiiiVMi
sio w s m M : w tym c«y^i 1 1 uz;o*tawiaiar» i......., '
"‘“kfiymulny,
1 uozf^ł,,. '?*r mocko
........... , . y,n czaSj0 D ‘ "' ‘Wiając owady zwła-
, un.oam-iajnWgo rozwój i, 'lb"!'kty«nego ! “ -T'M kr 'Ju ai»J-
,,amo s"vf.v PwyrticKTS ““^in.wych'K’Ty ,arktyŁzn*-
posti.‘;uijary \ nm . ,• LJ- Poprawa u/^ . , , akumulację lessu
uiJ'l! k;Munski- - optimum*'termlo °dbywał się szybko blir"atycznych rpLn-j.ihiogo, a później no n\lC2nym niewiele J- °‘ Nast3Pd Inter-rst.uti.tł «riKł/iakki ' P°wtornym nawS .Tff ^ oi »»-
■ *• zapewne nieco chłodnij Tku lądolodu in'
J y> ale również długi.
w st,vl‘o klimat
m n.p.m.
120-i
110-
100-
90-
0 100m
1 ---
Fig. S4. Przekrój (A) i diagram pyłkowy (B) osadów jeziornych w Kurzętniku nad Drwęcą (przekrój wg Z. Chur-skiego, 1966; diagram wg T. Przybylskiego)
2 — glina zwałowa dolna, ? — piaski i żwiry rzeczne. 3 — piaski i gytie jeziorne, 4 — piaski i żwiry wodnolodowcowe, z brukiem w spągu, 5 — glina zwałowa górna (stadia! główny zlodowacenia pół-nocnopolskiego wg J. E.
Mojskiego)
Dopiero w stadiale głównym lądolód objął przeważającą część Niżu niskiego, a zwłaszcza jego zachodnie obszary. Datowania wie-u ez-^zględnego i wiele danych pośrednich świadczy, że maksyma ny i oz Mj lądolodu stadialu głównego nastąpił około 2° °°Mat p_n_e gdy^tym-zasem początek ostatniego zlodowacenia przypa a i wszvstkie osady .10 000 łat p.n.e. Ze stadialu
.lacjalne, wodnolodowcowe i im podobne na obszarze wyżyn śród-
zęsc utworów peryglacjalnych, w tym
•owopolskich. . , warunków klimatycznych
Nadzwyczaj cenne dly odtworzema zm an wa.un ^
" ?zas>e zlodowacenia połnocnopolskieg rzeżbyi w których wy-
askinie należa bowiem do tych nie y procesami niszczący-
ażnie przeważa akumulacja i sedymentacja naa [