^Wlj; Vv v;'V.V\S.V:h^OWł
łVządck .' iw^.uwh puv. Kcm napisów bicgn,c In a> szczegółu. I Ki? otwierają d>si> v*h\ \.
i TJLSfsTV'.X' \.ł \.: +j*?M;%K'k h v’**x.\ hu, Na aknityf T
fcmmy; S* wsdkwjk Koh^ne inskrypc v do^aą poszczuł N': pemics.vzc«t V: Vii kM. Nm Umie* Na sity,-*';
f4*mk*. S*s*fme grupy napisów wyehodaą poza doir giofcu l>sami cykl to ^ :rxr»w: ł\~k; ,u „ft. wrr» ftnąy Jh mmgnyrk snawow oraz Prze dołw /owu/rv^*
Hu n^i Im błifcg szcic^ók tym oapisy nabierają c Jf brnie** csobeacgo
Rgcae Mo » są jedynym znanym nam
a «««!> i«fli m zwermie i uKwuamc uiMa> pm» n
^jUmib zachowają *.\irębn\>>c właściwą osobnej v. > iii ii li ■aiąrająjrihnl- do tematyki ron\\:c: eta poczet I
gp i Fntmawr bódki, stając się ich podsunw •' —
w%pKę*vwao>eh formuł, są gotow ym «nioskami ujętymi w forte sct-.sk Wtórewkry zapamiętać* a -*eby pamięć wesprzeć wyryć on wpisać « stosownym miejscu.
Spośród utworów zamieszczonych w Źmerdadh Żegna/
: '■> arr* ~u rjąbaró:* osobisty charakter Decy duic o tym pree-de wstydom wypowiadający się w pierwsze vc podmiot i na-
^5^1—11™1 ^dg^mnam 2wi mm ii maat unńeszczocw w srod »n-
mmwuiMy MfpobowoilwtSrfairmi Wwcjcgo Zony i dzieci w kościele Urrvw m RygoocwSc
^ p»o^wc zauwazooo inskrypcje am\czne. zaczę-
K rfnorów należał do
^ rcyojosł także dwa nowe t\p\ książek -wjyp.u antycznych tao ( rx~-.---- - * * ■ ••
*«tm poistoch aapfeów ramsaasowych. ale autor nic b\ł * ^>ch nrniirr: zwaniach odosobniony W widach XVI i \\ j| riahh swoista modi na zbieranie i układanie mskry iv » ^
JEWUS RClADtir
cxxix
danie tekstowi charakteru ęuasi-tesiamcniu „Dosyciem sic ,u> na b>ł na tym nędznym święcie. [...] tak mój miły światku, wc/as sii wegnam z tobą” (/V> iwami. 0o cmm). Żegnanie x św,jiem to cykl dwudziestu 15 20-wersowy eh wierszy napisanych stvchicznvm u/Miastozgłoskowcem. z których każdy opatrzony został własnym tytułem. Autor układał je na wzór dialogu, zwracając się na przemian do cnoty i świata, dzięki czemu wykorzystał możliwość zaprezentowania stanowisk przeciwnych. Żegnanie: światem jest ściśle pow lązanc z wczesmcjszy nu częsciam ntadk^ZWlas.
cza . as z trzecią częścią czlow wk.: .'wzciKcgo, potwier
dzając przedstawioną wcześniej koncepcję dobrego życia i dobrej śmierci Nie przybiera formuły testamentu .wwn brak jest
bowiem poleceń regulujących stosunki majątkowe, z pewnością jednak nawiązuje do tej formy, zwłaszcza części nazywanej ostatnią wolą. Żegnani* jest próbą uporządkow ania własnych spraw człowieka, z tego względu poetycka wypowiedź Reja wypełnia warunki najogólniej rozumianego testamentu Składanie testamentu by ło przejawem myślenia praktycznego, zgodnego z duchom protestanckim, choć zalecał je również Erazm z Rotterdamu w i i-ber [...] dc praeparatione ad martem. Utwór Okszyca jawi się jako kompozycja przemyślana i ściśle odpowiadająca zamysłowi konstrukcyjnemu całości. jaką stanowi Źwk tern utwór w pewnym sensie „graniczny” łączy teorię(Ąw*>/ wielbi poctciwtgp) i uzasadnia zamieszczenie w dziele biografii (a raczej św iadectwa życia) Reja podpisanej przez Andrzeja Trzecieskiego.
Pomimo że Rej przeciwstawił światu cnotę, lubi jednak ow świat i żegna się z nim jako dobrym towarzyszem , zachowując zarazem mądry dystans do jego ..rozmaity ch przypadków Powtarza argumenty użyte w poprzednich częściach dzieła, przy czym .jego sędziwa zgoda na czekający kres nie została okupiona konstatacją marności życia” L<. W ten sposób autor powołują-
' J. Z i o m c k. Renesans. op.cu.. s. 2-1