W**.**
Rys. 47 Amfiteatr w Mrium budynku - Rys. 48. Przekrój poprzeczny
przestrzeń pubHczna szkoły
Szkoła podstawowa z 30 klasami, da 1000 dzieci w wieku 6-15 lat.
Szkoła położona jest w parku {Parć Geisendorf), pośrodku dzielnicy o dużej intensywności zabudowy. Dziaka na terenie otwartym dostępna jest ze wszystkich stron. Teren wznosi się lekko w kierunku północnym.
Układ funkcjonalno-przestrzenny:
Szkołę tworzy pięć swobodnie wkomponowanych w zieleń obiektów. Dwa zawierają pomieszczenia da dzieci najmłodszych, dwa - sale da średnich i najstarszych klas. Piąty budynek to zespół sali gimnastycznej. Każdy obiekt ma odrębne wejście i rozwiązany został niezależnie od pozostałych. Rozdrobnienie bryły o dużej kubaturze pozwoliło uzyskać rozwiązanie przestrzenne o korzystnej skali, a także dostosować funkcję poszczególnych części do potrzeb dzieci w różnym wieku. Główną atrakcją budynku da średnich i najstarszych klas jest wewnętrzne atrium - zielony amfiteatr. W obiekcie tym przestrzeń publiczna zajmuje 48% powierzchni parteru. Wielkości klas dla wszystkich gmp wiekowych wynoszą: 8,7 m x 8 m.
U podstaw idei kształtowania budynku szkolnego w Szwajcarii leżała holistyczna pedagogika J. Pestalozziego. Obiekty o malej skali, wkomponowane w zieleń, z atrakcyjnie rozwiązaną przestrzenią publiczną, będącą miejscem, w którym toczy się życie społeczne szkoły, sprzyjać miały wielokierunkowemu, pełnemu rozwojowi młodego człowieka.
Źródła:
a) A. Roth: La Nouvelle Architecture. Die Neue architektur. The New Architecture. Les Editions d’Architecture SA, Ertenbach - ZOrich 1961, s. 195-202.
b) J. Włodarczyk: Architektura szkoły. Arkady, Warszawa 1992, s. 14.
41