DSC05662

- :*~^*Z**^

- :*~^*Z**^

V

oi na wyścigi,

10

15

giurfio ilt i Kokon odalW PoUhM całkiem u..,,

wznioślcj*** wrn/ciiin, niż Kej **'«*K° ¹'^w,s»i. <*o się tyllu, dziwił. c/vm wy ubóstwo (iniejskić) "knarujew, rliocia neauuNN fttfookli o Inaczej ntt « RtJówjwfi. i t,„ Kraków, cóż dopiero inne miastu. ^{4,0 s,r;}'^szneg° dorho. dzily upadku. Oto np. co prawi o S:.n zu:

() w iUrzctyni położeniu stawne niegdyś muiy!

Ter.,/ ciel*. / staroświeckiej, przeważnej struktury!

Gdzie! , czaz, gdy! cesarza i dwu królów, zgodą,

Wielkui, przyjął dostatkiem, Sączu! i gospodą?

Teraz jui nic pałacu, nie pysznego gmachu,

Li r/ |kxJc/.is dżdżu dobrego w tobie szukać dachu!

Nu rozkosznych bażantów z migdałowej pasze,

V. k.indyjskich inainia/yj piwa, chicha, kasze, iwiebyś kura /in!a/l. "» «,«• /<• snu zbudzi, lu Ledwie- garść marnej soli: o czasy! o ludzieI

Taki to obraz ciemny, ale nie bez smug jasnych (których brak u Ojialeńskiego zupełny), wystawi! poeta i odtworzył całe życie (nie tylko jego braki, jak u wo-j* wody poznańskiego), z absolutną prawdą, żywo. barwnie. zajmująco; uzupełnił kroniki, relacje, procesy, wprowadzając nas w grono biesiadników, na łono rodziny. <Jo kłopotów gos|Kxlarskicb i domowych; te przeważały i familja palrjarclmlna wcale nie budująco się przedstawia; nierówne stadia, niezgoda małżeńska są

^IJ ***'’^° ^n:ł porządku dzienny ni. Wszelkie te niedobory pokrywał humorem;

nic w- każdym stadle taka zrzęda!

S», co za je dnym z sobą pięknie siedzą stołem,

/ sobą zawsze w tancczek pięknym idą kołem. ł*yw;, czasem goniony okne.*** ■—

*"*•    ^ropoUki

r>

Maż leńr/ukwm •    ¹ '*r< •'* V .«rn aa migi.

Nieci, ,i<- nikt /lnu od dobrych i/.er/y nie odraża. Musiałby nigdy nie j<*‘ć, kio wszystko uważa! Dlatego sii; nie żenić? przed trzaski* m *\_r, i_;t%a Nie iść? mam kulfona, mam go za higasa I panna, która za mą! '■ tej mcrl„e przyczyny. Niechaj |ą % obą K*w! n    y.

A nowina! lo stadłu W lot jadać? w lot pijać?

iHub vi.i.:*mm. drugi su* i*ł*r**B& WfaM Znowu slą za! pojednać? Tym twardwa je*l szyna,

Im ja częjkclej, tak mówisz kładziesz do komina.

Ależ nies|>osób wyliczać, do jakich najdrobnicj-szydi ezcze'golów. O tańcach i pieśniach, polraw i napojach, ubiorze i broni, elegancji i niedostatku, książkach i pismach, budowach i pojazdach, poeta się wdaje, niewyczerpany i w tematach o sługach, narażających przeważnie na straiy_t o iiiedyvkretn>< i> .* i,

o kwestarzacli i żebrakach i t. d. liarwny pas życia ziemiańskiego, małopolskiego, i>odgórskiego roztoczył przed oczyma; z Mazurów szydzi, jak Mułojiolanie u Paska; na Litwę się boczy, rażą go ich »kniuziowie« a na Litwinki powtarza zmyślone od czasów Eneasz:. Sylwju-sza baje antagonizm plemienny widoczny jeszcze zawsze.

VII

THYLOGJA POTOCKIEGO

W olbrzymiej »nwicł»iiue« tak ja Potocki sam nazwał dzieł wkiMiycJi liry ostatnie, Oyn/tl. Poczrl.

w. fi mlrn ioch. wJcrriinnk.

w, 't kulfon (<luk;il obcięły właściwie) I bluns i>mv. wiiltu ,u niedołęgi:.

:r