DSC05747

opnie R Grzcśkcw ar.-Miski. Pocąc. oprt

Postałc wiersze polski Kołaese. Rocznica, Śi >rac. J Tazbir. M. K<

\amafy staropolskie..

^T:nd, oprać. J. Okoń. rac. \V\ Wcintraub,

i P. Pelcowie War. Wrocław 1975. BS H'vf>ór, oprać. M. E

, 5. Grzeszczuk, J. altów).

r pasicrska. [w:]

wa 1995 i n.

Michałowska, E.

p/ 1543, oprać. V eratury polskiego Antologia poh

| .nłn piesek ustnee/e Uko/hys mię i iii IV,tak nie iMNiala \v,\HU|»)i w i«/ trwogę,

K,_{t t}lv by nu nic o tę tnmfę szło niebogę,

Kum.i io ustawieznit* srogi u*n dziw goni,

_|g0 A iu nic snuć przy»U|P«ć« ⁽ « K‘Jy kończy dc, _hi »0! szczęśliwy* odpowie między szczęśliwy^, Tcv> nie żadnym parkanem ani chineńskimi Otoczony murami, ani galeoną Morski) jaki), ale prócz własną swoją cnotą ,_g5 rak bezpieczny. Ty jednak czego się tu bawisz, Piękna nimfo, że się z tych strachów nic wybawią Miejsca indziej znajdując?« Westchnie ciężko na i₀. •Niejedno już, o! temu upłynęło lato. jako Pluto tedy tu na ognistym wozie 200 Unosząc Prozerpinę, porzucił w tej łozie Siostrę moję Cyanę, która trzy dni siedząc Na tym brzegu, a gdzie się obrócić nie wiedząc,

Przez płacz nieutulony w to tu przcźrzoczyste Rozlała się jezioro. Skąd żebym jej czyste 205 Panieństwo opłakała zabiegłam w te knieje,

Aż mię ulitowano do swego Napee Towarzystwa przyjęły i z nimi społeczny Żywot wiodę. To tylko, że niepokój wieczny Od tego mam Cyklopa, którego gdy wybił 2io Wszytkie insze Juppitcr nie wiem jako chybi!

W scyrońskim gdzieś przełomie. Jednak, żem Dyjanic Czystość swą poświęciła, nic mi się nie stanic /a jej wierzę obroną. Jako żem bez zmazy Dotąd żadnej. Aza też z próżnej tej zarazy Świata niezmierzonego kiedyżkolwick zbawią Nas Bogowie?* Z czego niż sobie się wyprawią, Starzec wziąwszy serwetę, chleb i rybę suchą 1'tzcd nic na stoi położy, dobrą ich otuchą Ciesząc i komentując, że tu będą miały Swój pokoik, choćby mu nocy nic spać całej, iylehy to z ochotą, co dumek ma, jadły A potym się bezpiecznie z sobą spoi pokładły.

,    jh,ściółkę z sitowia i wiotchych rogoży

¹¹¹ obmyśli. Niz jednak pierwsza się położy,

2)0

2)5

240

245

250

255

Znaków żadnym, pims.

I straszliwą łoziną sieczka ciasna była,

Która ich w las co dalej głębszy prowadziła.

Więc w tym to niewidoku czemu noc swych skrzydeł Oł-»« ti u nrlvrh t lodała żeby dla straszydc

Prmigo l^łv»ł*kwalina,/t-U ... i..

| Vl.,c tak Ktuthowana,

°'^uc i>i '-‘m obudził t pnw*mcbcrpiccainc

.......    «K_{ZVln hy} ,lo_Wan(

I Jobywszy ,,y ą» m,«a zlou*,^ _konic

Je) skazały. ku której mtaUby su- «_Iumc Światowej stąd obrócić. Co obiecał z cbąct,

A wtym ich napojony swoją niepamięcią Sen t»^arni|l. i spały, aż na nogi wstanie Długie swoje Oryon i zapieje na mc Ktn spo«l strzechy. () której smakowitej dobie !Pozorna gospodyni, żeby tym dnia sobie Krótkiego nadstawiła, budzi do kądztcle Dziewki swoje, a suma pr/.ysute w popiele Iskierki rozdymając, światło im gotuje Także starzec, gdy całą onę noc przeczuje,

Pod oknami zawoła: »Nu czas maszli wolą Wyniść nam, Paskwalino, póki te pozwolą Szare chwile pogody i olbrzym w tym mroku Chrapiąc jeszcze straszliwie, nic dotrze sit; wzroku, Zaczyni ci by doczekać aż nocy tu drugiej Przyszło znowu*. Ciężko to ile tak niedługi Sen przespawszy zrazu je) przede dniem wstać było, Której przedtym nadłuższych sit; nie uprzykrzyło Trawić nocy na rożnych krotofil widokach A południa dosypiać. Teraz w tych ohłokacłi Oczu twardo zamknionych jako doliyć może 1 zostać sit; na nogach, acz dosyć ją loże Lidie trzyma. Jednakże swej woli nic dawszy Sobie więcej i nimłę onę pożegnawszy,

Pójdzie za nim, gdzie drogi ani ludzkiej stopy Znaków żadnych, prócz między bagnislemi zlopy

w ięt w \ yiii o. ■■■« ----------

Placzorodych dodała żeby........

Różnych napadających nie uniosła nogi Abo w bok ustąpiła, łachmany ubogiej Trzymać się rozkazuje i tak )ą przez głuche

260

51