DSC06964

*

WEJSCOWOŚCI OJUl-n: OWCOM M fi M IY UT4CH im.XV

Zabudowa - zabudowa Pllszcza była zabudową bardzo zwartą o charakterystycznym układzie zagród i budynków w samej zagrodzie. W chwili obecnej tylko we fragmentach pozostała dawna zabudowa i je] charakter. Nowe budynki, niestety, w żaden sposób nie nawiązują do tradycji tego miejsca (sytuowane poza istniejącą linią zabudowy, architektura dowolna).

W chwili obecnej z dawnej świetności pozostało niewiele, dlatego należy za wszelką cenę zachować to, co jeszcze jest: Istniejącą zabudowę, nieliczne ściany bramne, pozostałości ciekawego detalu architektonicznego.

Zieleń, woda - woda w tej wsi stanowi ważny element krajobrazu. Płynąca przez całą jej długość rzeka wraz z roślinnością nadrzeczną (łęgową) tworzą specyficzny klimat i nastrój. W samej miejscowości występuje bardzo duża ilość zieleni liściastej, rodzimej. Część tej zieleni została zagospodarowana; zrealizowano projekt .Zielone zoo*.

Projekty - częściowo zrealizowane wg koncepcji, częściowo wg własnego pomysłu.

3.33. POLSKA CEREKIEW, GMINA POLSKA CEREKIEW (2007)

Opracowanie 2007 r.

Wieś Polska Cerekiew położona jest w województwie opolskim w południowej części powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego. Jest to wieś gminna. Przez wieś pizebiega droga krajowa nr 45.

Pierwsze wzmianki o miejscowości (pierwotna nazwa - Noua Ecclesia) pochodzą z roku 1337. Wiadomo, że osada istniała tu już wcześniej, znajdowała się na szlaku handlowym z Moraw do Polski. W roku 1539 miejscowość istniała pod nazwą Nowe Cerekwi - od staropolskiego słowa cerekiew - kościół. Od 1337 r. miejscowość miała prawo organizowania targów i niebawem rozwinęła się w miasteczko, które z czasem podupadło.

Z1418 r. pochodzą pierwsze wzmianki o kościele w Polskiej Cerekwi. W XVII w. w miejscowości powstał piękny pałac wraz z parkiem.

Mieszkańcy Polskiej Cerekwi byli w większości pochodzenia polskiego. Mieszkali tu już za czasów króla Władysława Jagiełły, o czym świadczy udział w bitwie pod Grunwaldem drużyny z Polskiej Cerekwi. Na terenie miejscowości zachowały się dwa interesujące zabytki - są to kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i ruiny pałacu z Interesującymi oficynami, wraz z rozległym parkiem.¹”

W czasie opracowania stwierdzono, że jest to wieś o charakterze wielodrożnicy. złożona z 18 ulic. Zamieszkiwało ją 1600 mieszkańców. Była to wieś typowo rolnicza.

Wieś o nieregularnym kształcie, ze zwartą zabudową w pobliżu centrum. Środkową część miejscowości zajmowało założenie pałacowo-parkowe. Niestety, pałac był w ruinie, a park był mocno zdewastowany. Obok pałacu znajdował się Urząd Gminy, przed którym uporządkowano teren i urządzono miejsce spotkań dla mieszkańców.

Ciekawym miejscem była część centrum wsi z przyległym budynkiem bramnym i oficyn pałacowych flankowanych z obydwu stron wieżami. Dalsza część centrum zabudowana jest zupełnie przypadkowo, gdzie różnorodna architektura i kolorystyka budynków potęguje chaos przestrzenny.

Wykonano koncepcję zagospodarowania terenu wokół zamku (3 wersje).

Opracowanie zostało przekazane 30.11.2007 r.

'* www.polskaccrekiew.pl/index2.php3

135