DSCN0591

7    8    9 K> 11    12 W 16 18 20    25 30    40 S060 100200** x.

Rys. 5.25. Współczynnik Jj. dla kół zewnętrznych: a„ = 20°, hJm_K = 1, ho/>V_n ^m 1.25, q,₀/m_n => 0,25 [68]

^rs>

W2 •%.

9    10    11    12 U 16 18 20    25 30    40 5060 g gg”z,

* •

Rys. 5.27. Współczynnik Y_u dla kół zewnętrznych: a„ = 20°, hjm_n = 1, h₄₀/m_n = 1,4,    ■ 0,4,

P,oK - 0,02 [68]

Powyższy wzór nie uwzględnia karbu powstającego przy szlifowaniu zębów. Dodatkowy karb przy podstawie zęba, powstający w wyniku nieodpowiedniej tarczy szlifierskiej i niekorzystnej korekcji, może znacznie powiększyć koncentrację naprężeń [34], Do szczegółowej analizy można posłużyć się np. metodą elementów skończonych [36].

Iloczyn obu wymienionych uprzednio współczynników ujmowany jest często łącznie jako współczynnik obliczeniowy zęba na złamanie i oznaczany symbolem Yfs- Jego wartość wyznaczamy z wykresów na rys. 5.28-5.30 lub obliczamy wzorem:

Yrs = M M = ⁷’³²

-~COS<X_Fm

#».    J /frn

W

(5.131)

'Fn

cos a.

Często względny promień zaokrąglenia głowy zęba narzędzia wynosi Q_a0/m_n = 0,38 i w takim przypadku wzór na Y_rs przybiera postać bardziej szczegółową:

(5.132)

Y_fs = 3,467 -ł-13,17-—27,91 j+0,0916x\