DSC94

54

54

yicdlidtiefn dła danego gatunku drzewa, które dzięki

Uproszczony drzewostan nie sprzyja trwałości zbiorowij bardziej podatne na choroby i szkodniki owadzie. Stosunki ilość

zbiorowisk, u

jedne gatunki drzew p,?*

ymi gatunkami. Gatunki n,? ze strony gatunków ilości? olnościom przystosować^ rośliny. Przykładem takiej ły (Fraxinus excelstor) wvu.

dają się proporcjonalnie. Zdecydowanie częściej jedne gatunki drzew pJ| żują i odznaczają się przewagą liczebną nad innymi gatunkami. Gatunki m liczne (domieszkowe), mimo dużej konkurencji ze strony gatunków ilośck dominujących, utrzymują się dzięki swoim zdolnościom przystosować w przestrzeni nie wykorzystanej przez inne rośliny. Przykładem (akii domieszkowego drzewa może być jesion wyniosły (Frajclnus excelsior) w_Vj

pąjący w wielogatunkowym łesie grądowym.

o strukturze drzewostanu i na ogół wypierany jest przez konkurencyjny zwyczajny (Carpinus betulus). Szanse powstania i przeżycia odnowień jesionu zależą od topografii dna lasu i warunków świetlnych. Jesion znosi bowiem nąjlepiej niekorzystne warunki w zagłębieniach terenowych (Faliński, Pawlaczyk 1993).

Wielowarstwowa struktura lasu z dojrzałym drzewostanem wpływa w układzie lokalnym na warunki środowiskowe. Te z kolei kształtują swoiste procesy glebotwórcze lasu. Obfity opad resztek roślinnych tworzy ściółkę leśną, której mineralne produkty rozkładu zasilają i poprawiają strukturę gleby. Korzenie roślin przerastają powierzchnię tej gleby i pobierają z różnej głębokości potrzebne do życia składniki pokarmowe oraz wodę. Same rośliny zaś przyczyniają się jednocześnie do wzbogacenia ściółki wraz z opadem liści i innyoŁ szczątków organicznych. W ten sposób zamyka się swoisty dla lasu obieg pierwiastków.

Zbiorowiska zarostowe (krzewiaste) mogą występować jako okrajld naturalnego lasu na styku terenu otwartego i zwartego okapu drzew, jako zarośla śródpolne oraz jako fazy degeneracyjne zbiorowisk leśnych. Miejsca | w zależności od ekspozycji są mniej lub bardziej nasłonecznione. Rozwijają się tu bujnie krzewy, znajdujące zdecydowanie lepsze warunki świetlne niż we wnętrzu lasu. Pełnią one ważną funkcję w kształtowaniu się klimatu wnętrza lasu, gdyż stanowią bezpośrednią barierę dla wiatru i uniemożliwiają mieszanie się zimnego i ciepłego powietrza z wnętrza lasu i terenu otwartego. Zarosła