dolnym źródle)- izotermiczne:
2-3-
1-2 (pobierane ciepła), 3-4 (oddawanie ciepła do otoczenia,! rozprężanie adiabatyczne gazu, 4-1- sprężanie adiabatyczne.
Sprawność: n * Lob /Q« = Q, - Q* /Q, = 1- Qa /Qi = 1 - Ta /T,: n zależ}’ od temp. górnego i dolnego źródła, jest to obieg wzorcowy dla innych obiegów, dla Tt > o, gdy będziemy zwiększać Ti , to ^ będzie rosła. Sprawność obiegu Carnota: T, = 293K, T2 = 1200K, r| = 0,75. Obiegu Ćarnotk nie można zrealizować praktycznie, gdyż nie można przeprowadzić 1 procesu wymiany ciepła 1 izoterniiczuie; zachodzi on lzobarycznie. J_ot
Sm
a.
Obieg Carnota w obszarze pary mokrej:
uooUi ji/ł rwinwiUtK, £cJuu'<nuU'
&iUf pkfytfitACUf uIuzuuuj J€A tfUufi S-Mc‘ i1-vr alu2uu'ft** dtSep Golmjsotcl
/Ut&oty CtO iAsakUkjCLMte fi* ^Uyun yip ttćtoOojCMz* {picuxxjOik+%^u
ipteccCLOwó}
(jOuuklut . Dua UAzx2Xu^j a Obh/Ur*. MSto pCLUf \2JjJ0uQjt^
ujun+e.)
I *2- rozprężanie paiy nasyconej, adiabatycznie w turbinie, part wykonuje pracę, wychodzi para mokra; M-wchodzi do chłodnicy, przemiana fazowa, z pary mokrej o wysokim stopniu suchości (2) crtrzymujeniy parę mokrą I dużą ilością wody
Sprawność obiegu Carnota 1