jących.airwicfcz wkk piaafcy pncyja*. ryv L3), gdyź po prań m me Um ofert pracy. Zastosowanie imkhfifcwirj dcfiakji bezrobocia <ło obefleau sytuacji w tych krajach trawra, wcdOg Sm.?siiiiłirfrtc nmteńe skali bezrobocia. Pomytae stwiadaw Sasa. n»hnca dotyczące obszarów wiejskich. dosyć dobrze pasuję do opisu widu wiejskich rynków pracy w Polsce.
Gotowość dopmcy jon chyba a^amicj kontrowersyjną cechą mób bezrobotnych, cboć w praktyce mogą i w tym przypadku pobawić sio trudności z je) zdefiniowaniem. ZasadBKzą rolę odgrywa Utai okre*. w którym gotowość ta lenjawjhjrini^ Ktoś notę bowiem nie być golowy do pojęcia pracy w bielącym tygodniu, afcpraeja* wiać taką gotowość w namępnym tygodnia bądź imorra
Z powytazychaweg wynika, te wy aacwinoe trzy cechy oaób bezrobotnych mają dotyć ogólny charakter i bez ich konkretyzacji defiaicja bezrobocia aie Jot jednoznaczna Interesująca próbę mfctoaoaai watuso oaób aa rynka pracy, awTglcdai^ącą niektóra wrpo—limr aytę wątpliwości, wytuaąl P. Sinclair (19S7. a. 2». Taksonomia ta. któraj ikatnęt praedwswtowo Baryt. L4. pozwala aa identyfikacje naw oaób aa rynka pracy ($. zatrudnionych. bezrobotnych. biernych zawodowo) oa podstawie odpowiedzi aa określone pytaaiL Sinclair wyodrębnia pięć jnp lubości ZatradaM w pett (grapa I) ntirjanijiowby atrad-otooe w peiaym wymianę czan oraz łych anadaioaycb w niepełnym wymarzę czata, którzy nic chcą pracować dłużej. Grupę lawmyaalearymknścuryt. L<Naba*cn pracciwaymawmy tych. kaćrzy aie chcą pracować i »og6-le me wdąą pracy (grupa 5). Nic są oni oczywiście iwrwdairuiyrai i aie amdaa ich tówaicl potraktować Jako beziBhoeBjch.Ft»araale grapy rwdh.wjdgppesię w środkowej części rya. L4 (grupy 2.3 i 4). mataa potraktować jako bezrobotnych, choć charakter ich związku I bezrobocie* Jm nfttnicowraj. Gnpc jodamaczate bez-
wpraw*
Ouwwurr
—l£J