*5 ii s i * *** | ii ;ł;;? 5 n i * i * < m* *£t iŁ{ J *1S3 *»
i u i * % *:«** ni 1111U ni t * i * i
®iip>i?lii i !i»«l
fcSi
Wu.»<h« •>*»*
Mor. 113; Cap. 79; Hugo I, 3. v
Napis - M: z glinę i ziemię w proch obrócisz; R: z gliny i że mię w proch obrócisz.
w. 2 R: pierzyny.
w. 6 M: w bryłę tę; R: bryłę te.
w. 7 R: prace swojej.
w. 9 M: że-ć się tak zdało; R: że się tak zdało.
w. 14 M: Drugie skorupy brzytkie; R: Drugie z skorupy, brzydkie.
w. 15 M: Zdarsz, żebym; R: Zdarz, żebym.
Kolo garncarskie i na nim naczynia początek, także i po stronach różne stoją naczynii Napis: Pomni, proszę, żeś mię stworzył z glinę i <że mię> w proch obrócisz.
Job 10,9.
Pomni, o Panie, żeś mię stworzył z gliny I że się w popiół i lekkie perzyny Znowu obrócę, żem słabość, lichota I jeśli we mnie jaka jest ochota 5 Do cnoty, że to wszytko z daru Twego,
Boś natchną! w bryłę tę Ducha świętego.
Tyś własnej pracy Twojej nie żałował,
Kiedyś mię jako zdun garniec formował,
A potym ziemię tę, żeć się tak zdało,
10 Zywąś uczynił i obrócił w ciało.
Są w domu Twoim, Gospodarzu święty,
Rożne naczynia i rozliczne sprzęty:
Jedne ze złota i ku poczciwości,
Drugie skorupy brzydkie zelżywości.
15 Zdarz, żebym i ja w Twoim wielkim Domu Byl uczciwości naczyniem, nie sromu,
A iż wiesz, z czegoś to mizerne ciało Zlepił, choćby też czemu nie zdołało,
Sfolguj słabościom tej mizernej gliny 20 I nie zatracaj mię za moje winy.
233