dzikorosnace

_N,_erwy boczne biegną aiugim iuiu*u.    .....&-----*~e>“ --------------------1----------

' „.ii zawsze zielone.

Pⁿ    Prunus persica var. ferganensis

5.1.4. Opisy gatunków, w tym odmian ozdobnych

Brzoskwinia zwyczajna — Prunus persica (L.) (Batsch) Stockes; {Persica vul%aris Mili.).

Drzewo wys. do 8 m. Pędy od strony słonecznej czerwonawe, od zacienionej często zielone, z drobnymi nie wystającymi przetchlinkami. Pąki omszone. Liście eliptycz-nolancetowate, najszersze w pobliżu połowy długości, na wierzchołku długo zaostrzone, u nasady szeroko klinowate, nieznacznie zbiegające po ogonku, karbowano--piłkowane, rzadziej ostro piłkowane. Ogonki liściowe dł. do 1,5 cm, często w pobliżu nasady blaszki z gruczołkami. W pąku kwiatowym 1, rzadziej 2 kwiaty. Dzwonkowata rurka kielicha i działki z zewnątrz owłosione. Owoce średnicy powyżej 3 cm. Pestka gruba, szorstka, z licznymi ukośnymi bruzdami i jamkami.

Brzoskwinia zwyczajna pochodzi z Chin, jednakże w zespołach bezspornie naturalnych nie została dotychczas odnaleziona. Jako przypuszczalną praojczyznę podaje się centralne i północne Chiny — prowincje Szansi, Szensi, Kansu, a może także Syczuan i Hupei. Jest to gatunek bardzo zmienny. Obok odmian o charakterze użytkowym, których zmienność i klasyfikację omówię w następnym rozdziale, tworzy liczne odmiany ozdobne.

Ackerman Readleaf — odmiana czerwonolistna, w zasadzie ozdobna, w USA używana jednak jako podkładka, gdyż jej liście łatwo odróżnić od zielonych liści odmian szlachetnych. Do uprawy wprowadzona ok. 1950 r. przez szkółki Ackermana " Bódgeman (stan Michieank PrawdonoHnhnie tv1Vn nip7n5*r*7niA