fia1

I 4.6(>. Światło białe przechodzi z powietrza do wody. Długość której fali zmieni sic,-bardziej podczas tego przejścia: zielonej U_z = 527 nm) czy fioletowej (A, = 399 nm)? Ws|x')ł( /ynniki załamania dla światła zielonego i fioletowego wynoszą odpowiednio n, = 1,3352 i n, = 1,3435. Wyznacz długości tych fal w wodzie.

14.67. Na pryzmat pada, prostopadle do jednej ze ścian, promień światła białego (rys. 116). Wiedząc, że współczynnik załamania w szkle pryzmatu światła czerwonego wynosi n, = 1,5, a światła żółtego n₂ = 1,51, wyznacz kąt, jaki utwórz,| po wyjściu z pryzmatu promienie o tych barwach. Kąt łamiący pryzmatu S = 30°.

14.68.    Kąt łamiący pryzmatu wynosi <5 = 45°. Na ścianę boczną tego pryzmatu pada pod kątem a = 60° czerwony promień światła. Jaki jest dalszy bieg tego promienia i czym się różni od toru promienia fioletowego, który pada tak samo:' Współczynniki załamania światła czerwonego n, = 1,5049 i fioletowego n₂ = 1,5245.

14.69.    Wiązka równoległa światła białego, przechodząc przez soczewkę, do znaje aberracji chromatycznej, tzn. ogniska, w których skupiają się różne barwy światła, nie wypadają w tym samym miejscu. Czym spowodowane jest to zjawisko? Które miejsce ogniskowania jest dalej położone od soczewki: dla światła niebies kiego czy zielonego?

14.70.    Równoległa wiązka światła białego pada na soczewkę dwuwypukł.i o promieniu krzywizny r, = r₂ = 0,15 m. Oblicz ogniskową tej soczewki dl.i promieni czerwonych i fioletowych. Współczynniki załamania tych promieni wynoszą w tym przypadku odpowiednio n„ = 1,57 i n, = 1,61.

14.71.    Kron i flint to dwa rodzaje szkła o różnych współczynnikach załamania Współczynniki załamania promieni czerwonych we flincie i w kronie wynoszą odpowiednio n_tz = 1,62 i n'_z= 1,52, a fioletowych n₍ = 1,67 i n' = 1,55. Dana jest soczewka płasko-wypukła z kronu o promieniu krzywizny r=0,06 m. Dobieiz przylegającą do niej soczewkę płasko-wklęsłą z flintu tak, aby równoległa wią/k.i światła białego, pomimo rozszczepienia, skupiła się w jednym punkcie.

14.72.    Jak wyglądałby:

a)    napis białą kredą na zielonej tablicy szkolnej, oświetlonej światłem czerwonymi'

b)    napis czerwoną kredą na zielonej tablicy, oświetlonej światłem zielonym?

14.73.    Jeżeli możesz, wykonaj odpowiednie doświadczenie.

a)    Jaką barwę uzyskamy, mieszając czerwoną farbę z zieloną i malując tym liiah karton?

b)    Jaką barwę uzyskamy, oświetlając biały karton światłem białym przepuszc /onyit przez filtry czerwony i zielony?

Jak wytłumaczysz wyniki?

14.74.    Jak filtrują światło różowe okulary? Dlaczego nie podaje się długość i lal światła różowego?

i Interferencja i dyfrakcja światła

14.75.    Wybierz szerokość szczeliny, dla której może zachodzić dyfrakc |.| światła:

a)    42 • 1O"⁶ m;

b)    5 • 10~^,s m;

c)    KT⁴ m;

d)    0,2 • 10~² m.

14.76.    Które z wymienionych ciał nie powodują interferencji światła?

a)    płyta kompaktowa;

b)    bańka mydlana;

c)    pryzmat;

d)    plama oleju na wodzie.

14.77.    Wiązka światła białego pada na siatkę dyfrakcyjną, o stałej równe) d=5 ■ 10"⁶ m. Pod jakimi kątami powstaną w widmie drugiego rzędu prążki czerwony (A_cz = 750 nm) i fioletowy (A, = 400 nm)?

14.78.    Wyznacz długość fali świetlnej, dla której, po przepuszczeniu pr/r/ siatkę dyfrakcyjną o stałej d = 1,25 • 10"⁶ m, prążek pierwszego rzędu powstanie pod kątem a - 28°.

14.79.    Światło o długości fali A = 0,5 • 10"* m, ugięte na siatce dyfrakc yjnej, jest rzutowane na odległy o / = 50 cm ekran. Jaka odległość dzieli prążki drugiego i trzeciego rzędu? Siatka ma 500 rys na milimetrze.

14.80.    Jaki najwyższy rząd widma światła żółtego (A = 590 nm) poj.iwi się podczas przepuszc /unia tego światła przez siatkę dyfrakcyjną, której rysy odległe są od siebie o d * l • l() * m? Wskazówka; Granic ą jest sina I.