Pierwszy zeszyt Terapii integracji sensorycznej stanowi kontynuację książki Metoda integracji sensorycznej we wspomaganiu rozwoju mowy u dzieci z uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Jest także niezależną całością dotyczącą terapii wybranych systemów zmysłowych, w tym wypadku stymulacji procesów integracji sensorycznej (SI) w obrębie pierwotnych, czyli podstawowych układów zmysłowych.
Opisane w kolejnych rozdziałach nieprawidłowości powinny stanowić sygnał do przeprowadzenia badań przez certyfikowanego terapeutę SI. Jeżeli z różnych względów nie jest to możliwe, konieczna jest konsultacja z psychologiem, pedagogiem specjalnym lub logopedą, którzy są przeszkoleni z zakresu integracji sensorycznej. Należy jednak pamiętać, że ostateczną diagnozę może postawić jedynie terapeuta SI.
Proponowane zestawy i pojedyncze, proste ćwiczenia mogą być stosowane nie tylko przez innych terapeutów, ale także przez rodziców. Zdarza się wielokrotnie, że terapeuta po badaniu w publicznej placówce z powodu braku czasu ustnie przekazuje rodzicom wskazówki do pracy z dzieckiem w domu lub proponuje kilka ćwiczeń. Zeszyt ten, mam nadzieję, stanie się pewnego rodzaju przewodnikiem z ćwiczeniami w obrębie określonych układów zmysłowych. Terapeuta opracowując program rehabilitacji, będzie mógł z niego skorzystać, wybrać i zaznaczyć określone ćwiczenia do pracy z dzieckiem w domu.
Chciałabym zwrócić uwagę na rozdział dotyczący dyspraksji i jej wpływu na wiele obszarów funkcjonowania dziecka.
Diagnozą dyspraksji zajmują się obecnie w naszym kraju praktycznie tylko terapeuci integracji sensorycznej. Dysfunkcja ta jest jeszcze ciągle mało znana, a jest ona między innymi przyczyną trudności szkolnych, głównie w zakresie techniki pisania. Mam nadzieję, że zaproponowane przeze mnie strategie i ćwiczenia będą wykorzystywane również podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, zwłaszcza w przypadku dysgrafii.
5