■i\Q <x OuJf^c ęoOiU^a^. ó(xMsa^y_j^^
rUSL ckdcaoj. Of^-v^O^^€j
• -
•Vo ^\o ^C-, (p^ioi' Q—^5^tl>—v
^\t Qgf
cJćA^JrkfcjO^
Orvv<f M_A^ ^ y2^
2- ^ joA MS^ crC? twoK
\<y y*Qo^SCtt 3. jk?^iV J') C
\ ^V-ot ^"7^ °3><?7C,°b/^ /°^ ocW-Gtr oo7 oŁł^c,
*° y-CUóV~* $zcLq~Hx^ y i^k/) p*oCc4^ - i^.ę UT^>iy cxA>dM^'
<** vQ^i> ^^eo^łŁu diocJU^Ouj^s
££_: 1 ^ ^ ] «***
KOSZT KAPITAi l WŁASNEGO
> koszt kapitału własnego z zysków zatrzy manych
Wypracowany w przedsiębiorstwie zysk może zostać wypłacony właścicielom w formie dywidend (wy płat z zy sku) lub reinwestowany. Przy szacowaniu kosztu kapitału pochodzącego z zysków zatrzymanych przyjmuje się, że właściciele firmy decydując o pozostawieniu zysku w celu jego reinwestycji w przedsiębiorstwie, oczekują minimum takiej stopy zwrotu jaką mogliby uzyskać nabywając za środki uzyskane dzięki wypłaconej dywidendzie akcje obarczone identycznym ryzykiem. Koszt kapitału z zysków zatrzymanych może być zatem wyliczony na podstawie oczekiwanej stopy zwrotu z akcji danej firmy.
Metody szacowania kosztu kapitału własnego z zysków zatrzymanych:
■ na podstawie dywidendowego modelu wyceny akcji (podejście DCF)
- przy padek akcji o zerowym wzroście (o stałej dywidendzie)
gdzie P - cena akcji, stąd,
przy założeniu, że k (wymagana stopa zwrotu dla inwestora) = re (koszt kapitału własnego)
D
- przypadek akcji o stałym wzroście
pr^)c^'<xĄ
P =
k~g