fizjo1 antastic pl

88 Ćwiczenia z fizjologii człowieka

8. - Wartość amplitudy skurczu w mV przeliczyć na zmiany w długości mięśnia,

przyjmując, że 1 mm = 10 mV.

9.    Postępować analogicznie z roztworami o takim samym stężeniu, ale w większej ilości.

10.    Wymienić płyn fizjologiczny, w którym zawieszona jest badana mięśniówka, klikając na zawór.

11.    W sprawozdaniu należy narysować wykres aktywności spontanicznej badanej mięśniówki (2 skurcze spontaniczne), aktywności skurczowej mięśniówki po zadziałaniu roztworem Ach/NA (po 2-3 skurcze) i aktywności skurczowej mięśniówki po zadziałaniu roztworem Atr/Pro lub Phe (po 2-3 skurcze), zaznaczyć moment dodawania roztworu Ach i Atr/NA i Pro lub Phe oraz ich ilości i stężenie, a także omówić obserwowane zmiany aktywności skurczowej.

12.    W taki sam sposób należy zbadać zjawisko hamowania kompetycyjnego, działając na mięśniówkę gładką najpierw roztworem neuroprzekaźnika hamującego, a następnie - antagonisty receptorów, przez które działa ten ncu-roprzekaźnik.

Blokowanie sprzężenia elektromechanicznego

Celem ćwiczenia jest badanie zjawiska modyfikowania wpływu pobudzenia przywspółczulnego na aktywność skurczową mięśniówki żołądka oraz pobudzenia współczulnego na aktywność skurczową mięśniówki aorty przez stosowanie bloke-rów błonowych kanałów dla jonów Ca²⁺.

Wpływ pobudzenia przywspółczulnego i współczulnego na aktywność skurczową mięśniówki odpowiednio żołądka i aorty można zmodyfikować, działając na mięśniówkę blokerem błonowych kanałów dla jonów Ca²⁺. Zablokowanie kanałów wapniowych uniemożliwia napływ jonów Ca²" do wnętrza miocytów gładkich i powoduje rozprzężenie sprzężenia elektromechanicznego. Badanym blokerem błonowych kanałów dla jonów Ca²" jest werapamil.

Wykonanie:    «

1.    Należy obserwować spontaniczną aktywność skurczową mięśniówki żołąd-ka/aorty.

2.    Następnie zadziałać na mięśniówkę roztworem neuroprzekaźnika pobudzającego (Ach na mięśniówkę żołądka, a NA na mięśniówkę aorty) o stężeniu 10-² mol-L"¹ (10 pl).

3.    Przyciskiem Zero Adj. i ewentualnie suwakiem znajdującym się po prawej stronie ekranu rejestratora skorygować położenie wykresu.

4.    Odczekać do momentu wyrównania amplitudy kolejnych skurczów', wykres zapisać w części „Analysis” oraz odczytać amplitudę, repetycję i czas trwania skurczu, przyjmując, że 1 kratka na osi Y = 1 mV, a 1 kratka na osi X = 3s

5.    Wartość amplitudy skurczu w mV przeliczyć na zmiany w długości mięśnia, przyjmując, że 1 mm = 10 mV.

6.    Odstawić probówkę z Ach/NA do statywu, wybrać z listy substancji znajdującej się pod statywem werapamil (VERAPAM1L - Ver), przenieść probówkę z roztworem o stężeniu 10^-3 mol L'‘do statywu przy pompie iniekcyjnej, ustawić na liczniku objętość dodawanego roztworu - 10 pi i nacisnąć strzałkę pod licznikiem.

7.    Odczekać do momentu wyrównania amplitudy kolejnych skurczów, wykres zapisać w części „Analysis” oraz odczytać amplitudę, repetycję i czas trwania skurczu, przyjmując, że 1 kratka na osi Y = 1 mV, a 1 kratka na osi X = 3 s.

8.    Wartość amplitudy skurczu w mV przeliczyć na zmiany w długości mięśnia, przyjmując, że 1 mm = 10 mV.

9.    Postępować analogicznie z roztworami o takim samym stężeniu, ale w większej ilości, aż do całkowitego zahamowania skurczów mięśni.

10.    Wymienić płyn fizjologiczny, w którym zawieszona jest badana mięśniówka, klikając na zawór.

11.    W sprawozdaniu należy narysować wykres aktywności spontanicznej badanej mięśniówki (2 skurcze spontaniczne), aktywności skurczowej mięśniówki po zadziałaniu roztworem Ach/NA (po 2-3 skurcze) i aktywności skurczowej mięśniówki po zadziałaniu roztworem Ver, zaznaczyć moment dodawania roztworu Ach/NA i Ver oraz ich ilości i stężenie, a także omówić obserwowane zmiany aktywności skurczowej.

? Na podstawie wyników uzyskanych przez wszystkie podgrupy należy odpowiedzieć na następujące pytania:

1.    Czy wykazano automatyzm działania mięśniówki żołądka/aorty i dzięki czemu było to możliwe/niemożliwe?

2.    Czy wykazano wpływ stopnia rozciągnięcia mięśniówki żołądka/aorty na jej aktywność skurczową, na czym ten wpływ polegał oraz dzięki czemu było to możliwe/niemożliwe?

3.    Czy wykazano wpływ różnego stopnia pobudzenia przywspółczulnego i w'spół-czulnego na aktywność skurczową mięśniówki żołądka/aorty, na czym ten wpływ polegał oraz dzięki czemu było to możliwe/niemożliwe?

4.    Czy wykazano antagonizm czynnościowy przywspółczulnego i współczulne-go układu nerwowego, na czym ten wpływ polegał oraz dzięki czemu było to możliwe/niemożliwe?