MgcLdLUA C2.W-1
Gr.A. Imię Nazwisko: 1&JP0YUU9
1. Źródłem pola elektrycznego jest układ dwóch ujemnych ładuhików^punktóWych q i Q=2q, umieszczonych w dwóch przeciwległych wierzchołkach kwadratu^patfzrfysunek). Wektorem natężenia pola elektrycznego, w punkcie P leżącym w jednym z pozostałych wierzchołków tego trójkąta to może być wektor
Nr. albumu: m m
B. En
C. En
D. E,
2. Elektron wpada między okładki kondensatora płaskiego z prędkością równoległą do jego okładek. Między okładkami
kondensatora zostało przyłożone stałe napięcie. W obszarze kondensatora elektron będzie się poruszał
A. po prostej w stronę okładki naładowanej dodatnio. B. po paraboli w stronę okładki naładowanej ujemnie.
'J&C. po łuku okręgu w stronę okładki naładowanej dodatnio. D. po paraboli w stronę okładki naładowanej dodatnio
3. W kondensatorze płaskim, między okładkami którego znajduje się dielektryk, o względnej przenikalności e, pole
elektryczne ma wartość E. Wartość pola wytworzonego przez ładunki indukowane na powierzchni dielektryka wynosi
A. (e-l)£. sE. C. £7(8-1). D. Els.
4. W tym samym jednorodnym polu magnetycznym, z jednakowymi prędkościami prostopadłymi do kierunku pola magnetycznego, poruszają się proton i elektron. Stosunek masy protonu do masy elektronu wynosi około 2000. Promień orbity protonu jest
A. około 2000 razy większy od promienia orbity elektronu. B. około 2000 razy mniejszy od promienia orbity elektronu.
C. około 200 razy większy od promienia orbity elektronu. około 200 razy mniejszy od promienia orbity elektronu.
5. Jeśli strumień natężenia pola elektrycznego przez zamkniętą powierzchnię jest równy zeru to znaczy, że
A. powierzchnia ta jest powierzchnią ekwipotencjalną.
B. w objętości zamkniętej tą powierzchnią nie ma żadnych ładunków.
C. algebraiczna suma ładunków w objętości zamkniętej tą powierzchnią wynosi zero. powierzchnia ta zawsze znajduje się wewnątrz naładowanego przewodnika.
6. Siła elektromotoryczna £, jest indukowana w przewodzącej pętli, gdy
zmieni się kierunek indukcji pola magnetycznego w stosunku do płaszczyzny pętli.
B. liczba linii pola magnetycznego, przechodzącego przez pętlę jest stała.
C. kierunek indukcji pola magnetycznego w stosunku do płaszczyzny pętli jest stały.
D. powierzchnia pętli jest stała.
7. Proton poruszający się w próżni wpada w jednorodne pole magnetyczne prostopadle do linii pola. W tym polu proton będzie poruszał się
A. ruchem jednostajnie przyspieszonym prostoliniowym. B. ruchem jednostajnym po linii prostej.
C. ruchem jednostajnie przyspieszonym po okręgu. 'X ruchem jednostajnym po okręgu.
8. Na wykresie przedstawiono zależność indukcji magnetycznej od czasu, B(t) dla jednorodnego pola magnetycznego, przechodzącego przez przewodzącą pętlę i prostopadłego do płaszczyzny pętli. Wszystkie odcinki czasu mają taką samą długość trwania. Siła elektromotoryczna £, o największej wartości bezwzględnej indukowana jest w odcinku czasu oznaczonym jako
A. d. ^ a. C. b. D. c.
9. Fala elektromagnetyczna rozchodzi się w próżni. Dla tej fali
A. wartość indukcji pola magnetycznego jest równa wartości natężenia pola elektrycznego
B. wartość indukcji pola magnetycznego jest niezależna od wartości natężenia pola elektrycznego
C. wartość indukcji pola magnetycznego jest równa wartości natężenia pola elektrycznego razy prędkość światła.
3*- wartość indukcji pola magnetycznego jest równa wartości natężenia pola elektrycznego podzielonego przez
prędkość światła
10. Zjawisko fotoelektryczne polega na
>. emisji światła z powierzchni półprzewodników pod wpływem przepływu prądu.
B. na propagacji elektronów w przestrzeni kosmicznej.
C. emisji elektronów z powierzchni metalu pod wpływem promieniowania elektromagnetycznego.
D. emisji elektronów z powierzchni metalu pod wpływem przepływu prądu.
11. W wyniku oświetlenia katody fotokomórki emitowane są elektrony. Napięciem hamujące w zjawisku fotoelektrycznym nazywamy
yę napięcie pomiędzy anodą i katodą, przy którym przestaje płynąć prąd fotoelektryczny.
B. napięcie powstające pomiędzy anodą i katodą powstałe przy oświetleniu katody w fotokomórce.
C. napięcie powstające pomiędzy elektronem a katodą z której emitowany jest elektron hamujące jego ruch .
D. powstałe pod wpływem światła napięcie blokujące ruch elektronów w katodzie.