Fotka591

i PRZYPADEK: AKREDYTACJA

27 maja 1999 roku o godz. 12:00, w niewielkiej salce konferencyjnej na 1 piotrze budynku Niepaństwowej Szkoły Zarządzania i Przedsiębiorczości w Warszawie na ul. Przemysłowej 69, rozpoczynało się zebranie grupy audytorów, którzy z ramienia Europejskiego Stowarzyszenia Szkół Zarządzania, z siedzibą w Brukseli, wizytowali tę uczelnię, w związku z ubieganiem się przez nią o akredytację w ramach systemu BEST. Przy stole konferencyjnym, na którym podano kanapki, soki owocowe i kawę, zasiedli wszyscy członkowie zespołu. Przewodniczył dyrektor Duńskiego Instytutu Zarządzania z Kopenhagi, brodaty Carl Gustafson. Obok siedział, przeglądając grube pliki raportów, dyrektor Programu Best, Anglik, Michael Preston. Dalej przedstawiciel świata biznesu, Holender, Hans Koopmans, członek zarządu Heinkena, kończył rozmowę przez telefon komórkowy, a Francuz, dziekan znanej uczelni w Lyonie, Pierre Bouchard. siedział jeszcze przy komputerze i kończył oglądać architektoniczny projekt nowego budynku szkoły, który okazale prezentował się na kolorowym ekranie. Włoch, Giovanni de Leo, dyrektor podyplomowego programu MBA (Master in Business Administratioń) z Mediolanu, przeglądał wyłożone do wglądu członków Komisji publikacje autorstwa profesorów NSZiP. Szukał prac publikowanych po włosku i po francusku, ale wśród wielu publikacji polskojęzycznych trafiały się jedynie artykuły i książki publikowane po angielsku.

Zespół miał za sobą dwa i pół dnia ciężkiej pracy, wypełnionej zebraniami i spotkaniami od 8:30 rano do późnego wieczora. Wizytacja rozpoczęła się 25 maja rano i właśnie dobiegała końca. Obejmowała ona dziesiątki spotkań zespołu w pełnym składzie i poszczególnych jego członków z władzami uczelni, studentami, absolwentami, kierownikami poszczególnych rodzajów studiów, uczestnikami i absolwentami studiów podyplomowych, pracodawcami, środowiskami biznesu, władzami miasta, przedstawicielami Ministerstwa Edukacji Narodowej, rektorami kilku uczelni warszawskich. Celem tych spotkań była wszechstronna diagnoza NSZiP jako organizacji kształcącej na poziomie wyższym w zakresie zarządzania, prowadzącej badania naukowe oraz podyplomowe kształcenie kadry menedżerskiej. Punktem wyjścia pytań formułowanych w trakcie tych spotkań przez członków zespołu wizytującego był kilkusetstronicowy raport z samooceną uczelni. Raport ten, przygotowany według szczegółowego kwestionariusza przysłanego z Brukseli, był efektem ponad rocznej pracy kilkunastoosobowego zespołu powołanego przez rektora i wielu spotkań dyskusyjnych, w których uczestniczyli niemal wszyscy pracownicy i wielu studentów.

W ciągu najbliższych dwóch godzin powinny zostać sformułowane wnioski z wizytacji, które Michael Preston miał ująć w formie protokołu i przesłać w ciągu kilku dni pocztą elektroniczną do zatwierdzenia pozostałym członkom zespołu. Protokół ten miał zawierać wniosek o przyznanie lub nie przyznanie akredytacji, skierowany do Komisji Akredytacyjnej (Ąwarding Body) złożonej z kilkunastu dziekanów czołowych europejskich szkół zarządzania i kilku przedstawicieli wielkich firm działających w Europie. Komisja miała podjąć

3 — ?TT»**«ti‘r 17