wńtbiwn, simkę bezpieczeństwu, zuwierąjąeu wykaz osób llmkoyj-uych, orgnnów, insiyiucji i jednostek organizacyjnych pr/ewłdzin-iph do dzinluó antykryzysowyoh oraz spełnianą i\inkcję. W części operacyjni powinny być wezośnlęj przygotowano dla nich zadu-nia, Powinny się znajdować zawczasu przygotowano komunikaty, osmalenia i inne,
Zgodnie i powyższymi przepisami i zasadami zespoły realizują swojo udania nie tylko w czasie (rwania sytuacji kryzysowej, w czasio stanów nadzwyczajnych, ale takie w stanach normalnych poprzez podejmowanie działań prognostycznych, planistycznych, analitycznych i innych niezbędnych do wypełnienia ustawowo nałożonych na odpowiednie organy powinności i kompetencji.
Akty prawne określają nam organy właściwe w sprawach /urządzania kryzysowego ich stmktuiy, zadania, zasady działania i finansowania, zawarte w nich przepisy wymagające podjęcia szczególnych działań ze strony organów administracji publicznej na wypadek wystąpienia zagrożeń pokoju, kryzysu i wojny. Według ustawy o zarządzaniu kryzysowym obowiązek podjęcia działań ratowniczych spoczywa na tym organie, który pierwszy otrzymał informację o wystąpieniu zagrożenia. Organ ten niezwłocznie informuje o zaistniałym zdarzeniu organy odpowiednio wyższego i niższego szczebla, przedstawiając jednocześnie swoją ocenę sytuacji oraz informację o zamieizonych działaniach.
System zarządzania kryzysowego jest jednym z elementów systemu bezpieczeństwa narodowego, do którego zalicza się także m.in. system: obronności Rzeczypospolitej Polskiej, bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochrony granicy państwowej, ochrony informacji niejawnych, ochrony danych osobowych czy edukacji dla bezpieczeństwa narodowego.
Ustawa z dnia 26.04.2007 r. o zarządzeniu kryzysowym jest wiodącym dokumentem, który pozwoli administracji publicznej odpowiedzialnej za bezpieczeństwo wewnętrzne jak i zewnętrzne państwa na opracowanie procedur reagowania kryzysowego na wypadek powstania sytuacji kryzysowych czy realizacji zadań na wypadek wprowadzenia stanów nadzwyczajnych (stanu klęski żywiołowej, wyjątkowego i wojny). Nowością jest, że ustawa upoważnia Prezesa Rady Ministrów do wprowadzenia na całym obszarze Rzeczypospolitej albo jego części w drodze rozporządzenia, do wprowadzenia jednego z czterech stopni alarmowych41. Wszystkie cztery
1 Usiuy/a 7. dniu 26.04.2007 r o urządzaniu kryzysowym.,., op. cil„ art, 23,
dotyczą zagrożeniu terrorystycznego godzącego w bezpieczeństwo Rzeczypospolitą} Polskiej lub innych państw.
Ustawo także zobowiązuje do współpracy z odpowiednią administracją publiczną właścicieli oraz posioduczy samoistnych i zależnych obiektów, instalacji lub urządzeń infrastruktury krytycznej do jej ochrony, zgodnie z odrębnymi przepisami. Mąją oni obowiązek przygotowywać i wdrażać stosownie do zaistniałego zagrożenia, własno plany ochrony infrastruktury krytycznej oraz utrzymywać własne systemy rezerwowe zapcwniąjące bez-picczeństwo i podtrzymujące funkcjonowanie tej infrastruktury.
| Ponadto ustawa wprowadziła następujące zmiany. Powołała przy Ra
dzie Ministrów Rządowy Zespołu Zarządzania Kryzysowego, zwany dalej „Zespołem*', jako organ opiniodawczo-doradczy właściwy w sprawach inicjowania i koordynowania dział podejmowanych w zakresie zarządzaniu kryzysowego. Zespół ten przejął zadania, które były przypisane Rządowemu Zespołowi Koordynacji Kryzysowej.
Do obsługi Rady Ministrów i Rządowego Zespołu Zarządzaniu Kryzysowego utworzono Rządowe Centrum Bezpieczeństwa. Została także wprowadzono zmiana nnzewnictwa wojewódzkich, powiatowych i gminnych zespołów reagowania kryzysowego na zespoły zarządzania kryzysowego. Po dostosowaniu do przepisów ustawy, dalej będą dziulnć w dotychczasowych strukturach organizacyjnych.
Ustawa została podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitą) Polskiej 30 kwietnia 2007 roku .
42 www, nuwia.gov, pl
85