geomechana

-42-

-42-

300    500    700    900

H, m

Ryi.2.4. Zależność wilgotności naturalnej skał W od głębokości zalegania H: 1 - piaskowce, 2 - mułowce, 3 - iłowce

Gęstość objętościowa p_Q zależy od porowatości i oblicza się ją za pomoc wzoru

Po = 5(1 - n)

lub według A.N. Kabokina [113] gdzie: p, f, t oznaczają współczynniki empiryczne.

Według badań GIG [14] p₀ dla skał zalegających na różnych głębokościac wyno»l:

H-	0 4 300 m	po = 0,022 MPa/m
H “	300 4- 800 m	po = 0,024 MPa/m
H »	800 +1200 m	po = 0,025 MPa/m
H-	1200 1600 m	p0= 0,026 MPa/m
	Współczynnik Polssona v	maleje ze wzrostem stopnia metamorfizmu,

i

rolni* asymptotycznie ze wzrostem obciążenia skały (głębokości zalegania) d wartolol 0,5, odpowiadającej stanowi nieściśliwości (plastyczności materiału, o w*dług Bauschlngsra pokazano na rys. 2.5 oraz rys. 2.6 [109,150] i w tabllo

2,14,

P_z, MPa

11 Jislożność liczby m od naprężeń pionowych p_z

II Zmienność v w zależności od głębokości

Wre* Ł H rośnie więc składowa pozioma ciśnienia pierwotnego p_z (wraz ze mą Wipółczynnika poziomego rozpierania) i ze wzrostem w czasie rozpiętości plinli - ciśnień wokół wyrobisk.

Kąt tarcia wewnętrznego tp wzrasta z głębokością zalegania skał jako funk-WlPOltu loh zmetamorfizowania i wytrzymałości.

♦