Rycina 10.13. Aktywacja i funkcje układu do-
petniacza
Bakterie lub grzyby po wniknięciu do organizmu mogą z asac efektywnie sfagocytowane przez komórki żerne doęoer? iw przyłączeniu różnego rodzaju białek do swojej powierz.±r:- a uwarunkowane jest poprzez oznakowanie ich jako di
ustroju” (opsonizacja). Chociaż istnieją różne schematy os.:-nizacji, zawsze obowiązuje ta sama podstawowa zasada. Białka, określane także jako opsoniny, przyłączają się do powierzchni bakterii. Komórki żerne rozpoznają te zopsonizowane bakłene dzięki zawartym w błonie komórkowej receptorom i są » um sposób pobudzane do fagocytozy (ryc. 10.14).
Największe znaczenie w procesie opsonizacji mają przeciw-cśafa i fragment dopełniacza C3b. Komórki żerne posiadająrecep-rty specyficzne dla C3b (receptory dla dopełniacza, np. CR1) jr ila części Fc przeciwciała (receptory dla fragmentu Fe, —■jstf. 10.5.3.4). Po związaniu przeciwciał na powierzchni bakte--i ioehodzi dodatkowo do inicjacji układu dopełniacza na drodze cutsycznej. Ta złożona opsonizacja przy udziale przeciwciał i C3b es najsilniejszym bodźcem dla fagocytozy przeprowadzanej T3z makrofagi i granulocyty. Pozostałe białka plazmatycznc, jak tu nrzykład białko C-rcaktywne (CRP), również posiadają zdolność opsonizacji czynników chorobotwórczych.
opsonizacji i rozpoznaniu przez komórki żerne w trakcie i-p:*--.tozy dochodzi do otoczenia bakterii, szczątek komórko-
- ■ub ciał obcych i wchłonięcia ich w wakuoli określanej
- • f-agowm. Poprzez fuzję fagosomu z li/.osomaini komórek :■ - soj i tzw. fagolizosom, w którym sfagocytowane cząstki są
antygen
enoocyrsa
Rycina 10.14. Mechanizm opsonizacji i fagocytozy. Znak „+" charakteryzuje stopień opsonizacji przez dopełniacz, przeciwciała lub ich kombinacje
receptor dla fragmentu Fc
fagosom
antygen
makrofag lub granulocyt
antygen
receptor dla dopełniacza (CR1)
Ważne opsoniny:
• dopełniacz (Ob)
• przeciwciała (IgG)
• białka ostrej fazy (SAA, CRP)
antygen