Image0024

.

x'^}.i    ..

k m

fe > i i

Of '^x^^> f/^ ^ lł+ O**^ ^ o**⁴ /•    £*^1 ouXJ

'-V*^u óW^» A*b< »*ł* cy rt^ll Ol*. ^ *!*•

cr*

c-^»

“-Jr⁴    *->-t^‘ A

ty f+Wł

*<jc—J u*r ł^»

Strona tytułowa w języku arabskim w wydaniu C. J. Tomberga z 1853 roku. Egzemplarz ze zbiorów Biblioteki Głównej UAM w Poznaniu

/

czterech galerach¹, prosząc o pomoc. Powiedział: „Skończyła się nasza podróż do [5] wielkiego Rzymu². Gdy opuszczaliśmy go, wypełniliśmy statki srebrem.” Powiedział mi, iż jeden spośród ich jeńców³ miał matkę, która nie miała innego syna poza nim, i że nie posiadali na świecie nic, poza jednym domostwem. Matka sprzedała [dom] i wyprawiła [syna] za jego wartość oraz posłała go, by odzyskał Jerozolimę. Tak został wzięty do niewoli.

Frankowie mieli motywy religijne, które zaostrzały ich gniew, więc pomimo trudności wyruszyli morzem i lądem ze wszystkich dalekich zakątków⁴. Gdyby Bóg Najwyższy nie był miły muzułmanom i nie zniszczyłby króla Niemców⁵ [podczas tego ataku] w czasie wyprawy do Syrii⁶, o czym wspomnimy potem, nie mówiłoby się, że Syria i Egipt są muzułmanów. To było powodem ich wyprawy. Kiedy zgromadzili się w Tyrze, wzajemnie się podburzali⁷. Mieli ze sobą wielkie dobra. Od strony morza docierało zaopatrzenie i żołnierze z ich kraju⁸. Tyr zatem stał się dla nich zbyt ciasny⁹. Chcieli więc skierować się na Sydon¹⁰, a wy-

5

1

Nic wiadomo o jakim typie galery wspominał ów informator.

2

¹¹ W oryginale: Ar-Rumiyya al-Kubra. Z dalszej narracji wynikać może. Ze żegluga mogła mieć miejsce jeszcze przed śmiercią Fryderyka Barbarossy, zob. p. 21.

3

   Chodzi o jeńców chrześcijańskich.

4

   Istotnie, uczestnicy III krucjaty podążyli lądem i morzem.

5

   Mowa o śmierci Fryderyka Barbarossy 10 VI 1190 roku w rzece Salef, w Anatolii; po tym wydarzeniu wojsko cesarskie poszło w rozsypkę, zob. też Wstąp.

6

   W oryginale: Aś-Śam.

7

²ⁱ Jest to opis wyprawy Gwidona z Lusignan króla jerozolimskiego, w kwietniu 1189 roku, który dotarł do Tryu i próbował nakłonić oblężeniem do uległości Konrada z Montferrat. Ten ostatni przyczynił się do utrzymania Tyru w rękach chrześcijańskich przybywając 14 VII 1187 roku z Konstantynopola i napełniając obrońców nadzieją. Rozmowy z Saladyncm zerwano, a Konrada uznano za bohatera. Po uwolnieniu Gwidona z niewoli Konrad nie uznawał go za króla twierdząc, że nie ma on już praw do korony.

8

^u Zaopatrzenie, o którym mowa, było wynikiem działań floty pizańskiej. Dotarła ona do Tyru 6 IV 1189 roku w liczbie 52 okrętów, obficie wyposażona.

9

²ⁱ Pod koniec sierpnia 1189 roku Gwidon zakończył bezskuteczne oblężenie Tyru i skierował się do Akki. Ibn al-AlTr podaje dokładną datę wymarszu - 22 VIII.

10

$ayda - m. w Libanie, na brzegiem Morza Śródziemnego, około 40 km na pn. od Tyru. W rękach krzyżowców od 1110, zniszczone przez Mamcluków w 1249 roku.