img066 4

Druga postać wysiłkowego nietrzymania moe/.u zależy tul rodzaju i stopniu | uszkodzenia zwieracza (gtadkokomórkowy) cewki moczowej. Poza metodami klasycznymi, nietrzymanie moczu może być leczone technikami inżynierii i tkankowej. Należy dodać, iż w przypadku uszkodzenia mięśnia zwieraczu gładkokomórkowego cewki moczowej metody chirurgiczne dają o wiele gorszo wyniki leczenia, niż w przypadkach uszkodzeń pozostałych mięśni, chyba żo zostanie zastosowany sztuczny hydrauliczny zwieracz cewki.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu może powstać również w wyniku działać lekarskich (jatrogenne nietrzymanie moczu). Dzieje się tak w przypadku ₍ przecięcia mięśni zwieraczy cewki moczowej podczas operacji przezcewkowej usuwania gruczolaka stercza lub przecinania zwężenia cewki moczowej, Jatrogenne nietrzymanie moczu może również powstać podczas rozległych zabiegów chirurgicznych i ginekologicznych w obrębie miednicy mniejszej, które mogą prowadzić do uszkodzenia unerwienia mięśni zwieraczy.

Zasada leczenia nietrzymania moczu o podłożu jatrogennym po uszkodzeniu] mięśni zwieraczy polega na wstrzyknięciu pewnej objętości materiału („bulking ¹ effect”) w okolicę połączenia cewki z pęcherzem moczowym, tak aby zwęzić światło cewki moczowej i przez to uzyskać większe ciśnienie zamykające cewkę moczową. Światło cewki moczowej zwęża się również wytwarzając mechanizm zastawkowy po wstrzyknięciu w okolicę cewki chondrocytów osadzonych nu rusztowaniu z biomateriału (najczęściej alginian). Zwiększony opór w świetle cewki moczowej ma zapobiegać „gubieniu” moczu (ryc. 8.4). Ta metoda leczenia została zarzucona po wprowadzeniu sztucznego zwieracza cewki, który jest hydraulicznie zaciskanym mankietem, obejmującym cewkę i otwierającym się na żądanie.

Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet polega na użyciu taśm podpierających (sling procedurę) zwiększających opory cewkowe. Istnieje rodzaj wysiłkowego nietrzymania moczu, przy którym terapia komórkowa może znajdzie zastosowanie w przyszłości i będzie jedynym leczeniem do zaproponowania choremu. Jest to nietrzymanie moczu związane z zaburzeniem czynności zwieracza wewnętrznego (gładkiego) cewki moczowej. Koncepcja leczenia tego rodzaju nietrzymania moczu polega na odbudowie zwieracza przy pomocy przeszczepienia komórek mięśniowych. Terapia ta może być prowadzona również z użyciem komórek macierzystych. Komórki macierzyste przeszczepione w niewydolny zwieracz cewki będą różnicowały się do miocytów, podobnie jak ma to miejsce w leczeniu niedokrwienia mięśnia lejowego, gd/ic przeszczepione mezenchymalne komórki macierzyste Odbudowują ogniska niedokrwienne mięśnia sercowego.

»C. 8.4. (A) Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu w przypadku niewydolności aparatu wieszadłowego mięśni miednicy mniejszej prowadzono dawnej poprzez wstrzyknięcie substancji zwężającej światło cewki moczowej (tzw. bulking agent). Obecnie metoda la została zastąpiona innymi sposobami leczenia, takimi jak taśmy czy nici podwieszające cewką moczową. (B) Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu spowodowanego jedynie niewydolnością mięśni gładkich cewki moczowej i jej zwieracza próbuje się leczyć przy pomocy przeszczepów komórek mięśniowych lub macierzystych celem regeneracji miąśniówki

3. Leczenie odpływu (refluksu) pęcherzowo-moczowodowego

W warunkach fizjologicznych mocz spływa moczowodami w kierunku pęcherza moczowego i nie ma możliwości cofania się z pęcherza do inoczowodów. Mechanizm zapobiegający cofaniu się moczu (mechanizm 'Antyrefluksowy) jest złożony i składa się z wielu elementów anatomicznych (ryc.

8.5)

107