167
- czynniki mechaniczne oddziałujące na konstrukcję i ich intensywność,
- czynniki termiczne oddziaływujące na konstrukcję oraz zakres i szybkość zmian temperatury.
Dzięki doborowi odpowiednich materiałów i składu mieszanki betonowej można uzyskać beton o zwiększonej odporności na korozję. W ramach ochrony materiało-wo-strukturalnej, jako podstawowego sposobu zabezpieczania konstrukcji, należy uwzględniać:
- rodzaj betonu i jego klasę, zwłaszcza w aspekcie szczelności,
- rodzaj cementu,
- rodzaj kruszywa,
- dodatki uplastyczniające i uszczelniające,
- proporcje składników i technologię wykonania betonu,
- rodzaj zbrojenia i jego przekroje,
- materiały do ochrony zbrojenia przed korozją,
- geometryczne kształty konstrukcji,
- obliczeniową rozwartość rys,
- grubość otuliny.
Beton o podwyższonej odporności na korozję można uzyskać w wyniku:
- stosowania cementu bardziej odpornego na działanie czynników środowiskowych,
- wykonania tworzywa o wyższym stopniu zwartości.
Konstrukcje betonowe i żelbetowe narażone na działanie czynników agresywnych powinny być wykonywane z betonu szczelnego o nasiąkliwości nie większej niż 4%. W obiektach poddanych oddziaływaniu takich czynników oraz wody nie należy stosować wyrobów z gazobetonu bądź z betonów lekkich.
Zwiększenie odporności na korozję betonów narażonych na działanie środowisk zawierających siarczany można uzyskać, dobierając cementy odporne na działanie siarczanów. Za odporne na działanie siarczanów uważane są:
- cement portlandzki zawierający nie więcej niż 5% C3A (CEMI),
- cementy pucolanowe i cementy zawierające dodatek popiołu lotnego (CEM IV i CEM II-V),
- cementy o dużej zawartości żużla wielkopiecowego (CEM III),
- cementy wieloskładnikowe (CEM V) projektowane ze względu na siarczanood-pomość.
Konstrukcje betonowe, narażone na działanie agresywnych substancji i jednoczesne zamarzanie, powinny być wykonywane z cementu portlandzkiego (CEM I) o zawartości C3A w klinkierze nie większej niż 8%.
Podczas wykonywania betonu w miejscach oddziaływania wód agresywnych mogą wystąpić pewne ograniczenia. Wody zawierające siarczany nie powodują uszkodzeń w świeżym betonie, a nawet mogą zwiększyć jego szczelność. Jednak w większości przypadków należy dopuszczać do zetknięcia się konstrukcji z wodą możliwie jak najpóźniej. Dlatego przyjmuje się, że kontakt konstrukcji betonowych