img370

•    zakażenia Candida albicans ust, przełyku, oskrzeli i płuc

•    zakażenia wirusem cytomegalii,

•    pneumocystozowe zapalenie płuc,

•    pleśniawki —* zmiany drożdżakowe na błonach śluzowych języka i jamy ustnej

•    opryszczka wywołana przez Herpes simplex HSV ( utrzymująca się ponad miesiąc),

narządów płciowych, odbytu lub skóry czy rogówki

•    grzybica pochwy ,

•    nietypowe nowotwory np. mięsak Kaposiego,

Są to tzw. choroby oportunistyczne związane z HIV.

Przebieg zakażenia

Zakażenie jest procesem wieloetapowym, złożonym z następujących po sobie faz.

Są one efektem interakcji między komórką wrażliwą na zakażenie a cząstką wirusa.

•    Po zetknięciu się wirusa z komórką wrażliwą dochodzi do fuzji czyli połączenia płaszcza wirusa i błony komórkowej.

Na tym etapie działają inhibitory fuzji

Proces fuzji uruchamia kaskadę zmian konformacyjnych białek gpl20 i gp 41.

Dochodzi do pęknięcia otoczki wirusa i uwolnienia RNA w cytoplazmie komórki gospodarza

•    przy pomocy enzymu wirusa odwrotnej transkryptazy następuje przepisywanie informacji z RNA na DNA,'

na matrycy jednej nici RNA odwrotna transkryptaza syntetyzuje komplementarną nić DNA.

W następnej kolejności powstaje druga nić DNA.

Na tym etapie działają dwie grupy leków ARV • NRTIs i nNRTIs czyli inhibitory odwrotnej transkryptazy

Odwrotna transkryptaza wykazuje wysoki stopień omyłkowości i jest to główna przyczyna polimorfizmu wirusa

HIV.

•    wirusowy cDNA , transportowany jest następnie do jądra zakażonej komórki.

Enzym wirusa integraza umożliwia transport wirusowego cDNA do jądra wirusa.

Wirus opanowuje układ genetyczny komórki gospodarza i przy pomocy własnych enzymów wykorzystuje aparat

replikacyjny komórki zakażonej gospodarza do replikacji wirusa .

Na tym etapie działają inhibitory integrazy

•    Komórka gospodarza produkują liczne białka prekursorowe wirusa

Proteaza HIV jest rodzajem „nożyc molekularnych” umiejętnie tnących w określonych miejscach łańcuchy

białkowe białek prekursorowych. Dodatkowo proteaza HIV uczestniczy w konstrukcji białka otoczkowego,

tak aby wirus uzyskał w pełni sprawną otoczkę glikoproteinową,tak powstaje dojrzały wirion .

Na tym etapie działa grupa leków tzw. inhibitorów proteazy Pis.

Uwolnienie się dojrzałego wirusa wiążę się często z rozpadem komórki.

Najważniejszą cechą dla patogenezy zakażenia wirusem HIV, jest ciągła replikacja, której towarzyszy spadek liczby limfocytów pomocniczych ,CD4+ (T-helper).

Zniszczyć wirusa można tylko poza organizmem. Poza organizmem ludzkim HIV szybko ginie.

W temperaturze 56 °C wirus ginie natychmiast. Niszczą go środki dezynfekcyjne, alkohol, preparaty zawierające chlor.

Leki stosowane w terapii zakażenia wirusem HIV

Jak dotychczas głównym problemem w zwalczaniu infekcji HIV jest zniszczenie całej populacji wirusa zasiedlającego organizm człowieka.

Mamy obecnie 3 główne grupy leków antyretrowirusowych ARV-

1)    analogi nukleozydów i nukleotydów hamujące odwrotną transkryptazę NRTs

2)    nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy nNRTs

3)    inhibitory proteazy HIV Pis