DSC00485

DSC00485



00 Część II.A. Niedobory immunologiczne

śluzowych, skóry i paznokci wywołanym Candida albicans. Towarzyszy jej zazwyczaj endokrynopalia. głównie niedoczynność przy-taiczyc. Główną rolę w patogenezie nawracających zakażeń grzybiczych przypisuje się tu zaburzonej odpowiedzi limfocytów T na antygeny Candida.

Zespół Wisko tta-Aldricha (Wiskott-Aldrich syndrome. WAS)

Choroba dziedziczona jest w sprzężeniu z chromosomem X. Charakterystyczna jest triada objawów: trombocytopenia, nawracające zakażenia i zmiany skórne o charakterze wyprysku atopowego. Infekcje to najczęściej zapalenia ropne ucha środkowego, płuc i opon mózgowo-rdzeniowych [6.31]. Wśród czynników etiologicznych zakażeń spotyka się bakterie, wirusy i grzyby, często istnieją zakażenia Pnęumocyślis hominis. Trombocytopenia pojawia się już w okresie noworodkowym, powodując wybroczyny czy krwawienia. Płytki krwi są małe, cecha ta często pomaga w ustaleniu wczesnego rozpoznania. Charakterystyczna jest hepatosplenomegalia. Szczepionki streptokokowe mogą powodować ciężkie reakcje z nasileniem skazy krwotocznej. Związane jest to z upośledzonym wytwarzaniem IgM skierowanych przeciwko antygenom polisacharydowym [ 1 ]. U dużego odsetka chorych obserwuje się wzmożoną skłonność do chorób autoimmunizacyjnych i rozrostów nowotworowych, głównie występowania chłoniaków [34].

Limfocyty T chorych z WAS są pozbawione formowanych przez aktynę mikrowypu-stek i mają charakterystyczny „łysy” wygląd w mikroskopie skaningowym, w ich błonie stwierdza się niestabilną sialoglikoproteinę CD43. Odpowiedź prołiferacyjna limfocytów T osób chorych jest znacznie obniżona, podobnie jak charakterystyczna jest anergia w testach skórnych. W miarę trwania choroby rozwija się limfopenia. Najczęściej w surowicy krwi obserwuje się niskie stężenia IgM, a podwyższone wartości IgE. Brak jest naturalnych przeciwciał w układzie ABO [14].

Patogeneza

Gen odpowiedzialny za wystąpienie zespołu Wiskotta-Aldricha znajduje się na krótkim ramieniu chromosomu Xpl 1.22; produkt tego genu białko to WASP - struktura bogata w prolinę i znajdowana w limfocytach, tymo-cytach i śledzionie. W obrębie genu dla WASP opisano szereg rzadkich mutacji, jednakże znaczenie samego białka dla funkcji limfocytów T nie jest do końca jasne; wydaje się, że może być ono niezbędne dla prawidłowego sygnału transdukcji dla reorganizacji cytoskeletonu komórki [43]. Wskazuje się na upośledzenie funkcji komórek dendrytycznych, głównie ich migracji.

Leczenie

Opisywane są bardzo dobre efekty po przeszczepie szpiku. Leczenie obejmuje postępowanie przeciwbakteryjne, przeciwkrwotocz-ne i przeciwalergicznc. W przypadku ostrych krwawień konieczne jest przetoczenie napromienionych świeżych płytek lub osocza. Sple-nektomia niesie za sobą prawdopodobieństwo wystąpienia posocznicy pneumokokowej. Zapobiegawczo stosuje się preparaty immu-noglobulin, mogą one oprócz prewencji zakażeń wpływać hamująco na procesy auto-immunizacyjne.

Anomalia Di George’a (DIGeorge syndrome)

Klasyczne cechy zespołu obejmują aplazję bądź hipoplazję grasicy, tężyczkę związaną z niedorozwojem przytarczyc, współistniejącą wadę serca (najczęściej prawostronny łuk

aorty, zwężenie stożka prawej komory, VSD). Zwraca uwagę charakterystyczny wygląd twarzy: mikrognacja, hiperteloryzm, rozszerzenie podniebienia, niskie osadzenie uszu, wady małżowiny. Wiele dzieci w okresie rozwoju wykazuje szereg problemów neuropsy-ekologicznych. Obserwuje się wzmożoną zapadalność na zakażenia wirusowe (głównie wirusy paragrypy, adenowirusy) i grzybicze dróg oddechowych i błon śluzowych przewodu pokarmowego (rotawirusy), występują infekcje spowodowane Pneumocystis ho-minis [1,34]. Istnieje skłonność do procesów autoimmunizacyjnych (często młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów), spowodowanych zaburzeniami dojrzewania czynnościowego limfocytów T i rozwojem komórek autoreaktywnych.

W badaniach laboratoryjnych stwierdza się niskie stężenia wapnia, podwyższone fosforu; badania hormonalne wskazują na upośledzenie produkcji parathormonu. Liczba limfocytów we krwi jest często zmniejszona, głównie limfocytów T, szczególnie CD8 [14,39]. Zjawisko to, obserwowane w pierwszych latach życia, normalizuje się wraz z wiekiem. Limfocyty słabiej odpowiadają na stymulację mitogenową i w reakcji DTH; niektórzy chorzy wykazują znaczne obniżenie odpowiedzi. Stężenie immunoglobulin w surowicy jest zazwyczaj prawidłowe, chociaż opisuje się przypadki przebiegające z hipogam-maglobulincmią, niedoborem IgA, niewystarczającą syntezą przeciwciał poszczcpiennych. W okresie przedinwolucyjnym na zdjęciach rentgenowskich nie stwierdza się cienia grasicy. Niektórzy autorzy wyróżniają dwie formy zespołu: kompletną z poważnymi zaburzeniami odpowiedzi komórkowej i niedoskonałą odpowiedzią limfocytów B (20% przypadków) oraz częściową, w przebiegu której odpowiedź immunologiczna jest nieznacznie upośledzona [39].


Patogeneza

Opisane liczne nieprawidłowości są skutkiem zaburzonej embriogenezy pomiędzy 4-8 tygodniem życia płodowego, a dotyczą rozwoju narządów wywodzących się z III i IV kieszonki skrzclowej. Opisany wyżej zespół wad określa się jako CATCIł 22; nazwa uwzględnia pierwsze litery zaburzeń (cardiac dcfeci, abnormal facia, thymic hypoplasla. clefi pakuc, hypocalcaemia) [39], W ponad 90% przypadków opisano dużą (l-2Mb) de-lecję w obrębie chromosomu 22qll.2; pojawia się ona z częstością 1 -.3000 do 1:4000 żywych urodzeń.

Leczenie

Leczenie dzieci z anomalią Di George'a zależy od stopnia zaburzeń immunologicznych. Ponieważ u większości pacjentów zaburzona odpowiedź immunologiczna ulega wraz z wiekiem znacznej poprawie, bardzo ważne jest dokładne monitorowanie zaburzeń w okresie pierwszego roku życia. W przypadku wykazania poważnego niedoboru nie należy podawać żywych szczepionek, wcześnie należy wdrażać profilaktykę przeciwko zakażeniu Pneumocystis hominis. Oprócz leczenia niedoczynności przytarczyc. korekcji wady serca w cięższych przypadkach rozważa się przeszczep szpiku, przeszczep grasicy płodowej lub komórek nabłonka grasicy z hodowli. Efekt immunotropowy polipeptydów grasicy o swoistej działalności hormonalnej zdaniem wielu autorów polegający na działaniu immunorekon-stnikcyjnym oczekuje wciąż na ustalenie ścisłych wskazań do stosowania klinicznego [30],

Zespół hiper-lgE (Hyper-igE recurrent infection syndrome, HIERIS, Job syndrome)

Na charakterystyczny zespół cech zespołu hiper-lgE składają się nawracające zakażenia najczęściej spowodowane przez Staphylococ-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC00478(1) 86 Część II.A. Niedobory immunologiczne 10000 [38]. Tak więc liczba hipotetycznych pierw
DSC00486 102 Część II.A. Niedobory immunologiczne cus aureus i drożdżaki, skłonność do czyracz-ności
DSC00490 110 Część II.A. Niedobory immunologiczne 110 Część II.A. Niedobory immunologiczne promelano
DSC00491 112 Część II.A. Niedobory immunologiczneNiedobory składników układu dopełniacza Układ dopeł
DSC00494 116 Część II.A. Niedobory immunologiczne 116 Część II.A. Niedobory immunologiczne oddechowe
DSC00479 88 Część U.A. Niedobory immunologią IV. ZESPOŁY NIESTABILNOŚCI CHROk 1.
img30 Zaburzenia limfocytów T: 3 Przewlekła kandydoza błon śluzowych i skóry 3 Zespół Di George a 3
Część II sesji plenarnej Czas obrad: 18:00- 19:00 • Strategia w zakresie rozwoju parku taborowego PK
DSC00466 48 Część I. Immunologia 48 Część I. Immunologia Piśmiennictwo 1. Ajunius V, Prnn D, Sio PR.
DSC00468 50 Część I. Immunologia ogólna Tabela 3.1 Schamal zapalania Czynniki
DSC00470 54 Część I. Immunologia ogólna Rycina 3.2 Czynniki immunoregulacyjne wydzielane przez pobud
DSC00476 66 Część l. Immunologia ogólna antygen CTLA-4 ujawnia się na limfocytach T również po ich a
image2 1 jpeg Tematy egzaminacyjne z Teorii Sterowania) Część II (materiał sem VII) 1.   &
•    Wskazania i przeciwwskazania do stosowania metody Część II praktyczna •
zestaw C ZESTAW C Lszimin z chemii teoretycznej - 22.09.2014 r. - gody, 9:00 Część I - wiedza elemen

więcej podobnych podstron