1
Claude Levi-Strauss, profesor antropologii społecznej w College de France, jest jednomyślnie uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela tej gałęzi nauki poza krajami angielskojęzycznymi. Przy czym naukowcy uważający się za antropologów społecznych dzielą się na dwie odmiany. Pierwszą z nich reprezentował sir James Frazer (1854-1914), autor Złotej gałęzi. Był to człowiek ogromnej wiedzy, który jednak żadnego z opisywanych przez siebie ludów pierwotnych nie poznał bezpośrednio. Dążył on do wykrycia podstawowych prawd dotyczących natury psychiki ludzkiej, porównując elementy różnych kultur z całego świata. Reprezentantem drugiej odmiany antropologów był Bronisław Malinowski (1884-1942). Urodzony w Polsce, naturali-zowany w Anglii, znaczną część swej działalności naukowej poświęcił analizowaniu wyników badań, jakie sam przeprowadził podczas czteroletniego pobytu w małej wiosce melanezyjskiej. Stawiał sobie za cel pokazanie, jak taka egzotyczna społeczność funkcjonuje jako system społeczny i jak toczy się życie poszczególnych jej członków od narodzin aż do śmierci. Różnice między poszczególnymi kulturami interesowały go bardziej niż ich ogólne podobieństwa.
Obecnie zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Stanach Zjednoczonych większość antropologów społecznych uważa się za „funkcjonalistów”, to jest, najogól-
nipi mówiąc,. zakontvnuatorów stylu pra<7A,Y ___
Malinowskiego. W przeciwieństwie do nich Claude Levi-Strauss jest antropologiem kontynuującym tradycje - choć już nie styl pracy - Frazera. Najwyższym
17