a sam pęcherz rośnie dalej, osiągając lico spoiny. Mała liczba drobnych pęcherzy kulistych nie ma istotnego wpływu na właściwości wytrzymałościowe, natomiast większa liczba o większych rozmiarach powoduje istotne obniżenie wytrzymałości i plastyczności (rys. 4.27).
Rys. 4.22. Dwa sposoby ruchów konwekcyjnych metalu w jeziorku: a) zatrzymujących pęcherze w spoinie, b) wyprowadzających pęcherze
ze spoiny
Rys. 4.23. Pęcherze kuliste w spoinie pachwinowej
Rys. 4.24. Pęcherze kanalikowe na przełomie spoiny (zaznaczone strzałkami)