Rys. 6.40. Przykłady zarodkowania i krystalizacji spoin: a) epitaksjalne zarodkowanie i krystalizacja z płaskim oraz komórkowym wzrostem krystalitów w spoinie aluminiowej wykonanej metodą GTAW, b) zarodkowanie nieepitaksjalne spoiny stopu inconel na stali ferrytycznej chromowej (17% Cr, metoda GMAW), c) spotkanie komórkowo-dendrytycznych frontów krzepnięcia w osi spoiny austenitycznej wykonanej wiązką elektronów (przekrój poprzeczny w środku grubości blachy), d) zarodkowanie heterogeniczne i dendrytyczny charakter wzrostu krystalitów wr pobliżu
lica spoiny (stop Fe-50% Ni, metoda GMAW)
Analiza struktur po zakrzepnięciu wskazuje na to, że im większa jest szybkość chłodzenia, czyli im krótszy jest czas krzepnięcia, tym drobniejsza staje się struktura komórkowa lub dendrytyczna. Rysunek 6.41 przedstawia zależność między szybkością chłodzenia dla różnych stopów a odległością wtórnych ramion dendrytów. Wynika z niej, że im szybkość chłodzenia jest większa, tym struktura jest drobniejsza (mniejsze odległości między ramionami). Zależność ta może być wyrażona wzorem:
(6.7)
d = a-tn =b( £)"’
gdzie:
d - odległości wtórnych ramion dendrytów, t - lokalny czas krzepnięcia, e - szybkość chłodzenia, n - wykładnik potęgowy, a, b - stałe.
253