IMG30

Ponieważ przemiana fazowa a —* y przy nagrzewaniu powoduje rozdrobnienie ziaren poprzedniej lanej struktury spoiny, jeśli nawet wystąpi strefa przegrzania, to i tak ziarno w tej strefie będzie drobniejsze niż w pierwotnej spoinie. Takie zmiany struktury powodują znaczne polepszenie właściwości plastycznych złącza spawanego, a szczególnie udarności. Przykład różnych struktur powstałych w spoinie w wyniku układania kolejnych ściegów przedstawiono na rysunkach 8.53b, c, d, e.

W stalach węglowo-manganowych odlewanych do wlewków obserwowanym niekiedy zjawiskiem jest występowanie w środku grubości blachy ciemnych pasm (rys. 8.54a). Pasma te są wynikiem procesu segregacji pierwiastków C, Mn , Si, a także siarki i fosforu do osiowej strefy wlewka. Podwyższona zawartość węgla i manganu w czasie chłodzenia blachy po walcowaniu lub normalizowaniu powoduje powstanie w tym paśmie struktur perlityczno-bainityczno-martenzytycznych (rys. 8.54b). W czasie spawania w strefie wpływu ciepła powstają struktury zawierające niekorzystny składnik - wyspy M-A (rys. 8.54c), co -jak już wspomniano - znacznie obniża udamość w strefie przyspoinowej. Część materiału stopionego wzbogaconego w C i Mn tworzy spoinę, a zatem również w spoinie w pobliżu pasma segregacji tworzą się wyspy M-A (rys. 8.54d).

Rys. 8.54. Zmiany struktury w procesie spawania w pasmach segregacji blach w stalach C-Mn: a) makrostruktura złącza z pasmem segregacji w blasze, b) bainityczno-martenzytyczna struktura w paśmie segregacji, c) bainityczno-martenzytyczno-austenityczne struktury pasma w obszarze

normalizowania SWC, d) wyspy M-A w spoinie